A mi się nie podoba, nawet jakoś go szczególnie nie lubię, ale...
zaimponowała mi jego rewelacyjna gra w "Drop Dead Diva".
A konkretnie pewien niezmiernie istotny element - niemalże szczegół, często pomijany przez innych aktorów, a w jego przypadku ewidentnie dogłębnie przemyślany i dopracowany do perfekcji.

A mianowicie żal po stracie ukochanej osoby niezmiennie wyryty na jego twarzy przez cały I sezon i tę część II-go, którą do tej pory zdążyłam obejrzeć.
Zazwyczaj po stracie kogoś, bohater krzyczy "noooł!" (:p), jest smutny przez minutkę czy dwie, by przez resztę filmu zachowywać się jak gdyby nigdy nic.

Postać Hursta nie.

Jego bohater jest autentyczny, zawsze błyszczące, zaczerwienione oczy jakby ledwo co ryczał pokątnie, lub zadręczał się pytaniami bez odpowiedzi i wyraz twarzy, z którego bije że bohater się zmaga wewnętrznie i stara się dzielnie brnąć przez życie, robiąc dobrą minę do złej gry, lecz niekoniecznie mu wychodzi.
Ciekawe jak uzyskuje efekt zapłakanych oczu? Wciera w nie sobie cebulę przed kręceniem? xD
W każdym razie działa imponująco.
Szacuneczek. Widać, że ma przepracowaną rolę od początku do końca.

Oczywiście udręczony wyraz jest kompletnie nieobecny podczas flashbacków.
Czyli odpada, że "ten typ tak ma" z natury. ;)