Janusz Meissner

Był dyrektorem Radia Polskiego w dziale Ministerstwa Informacji i Dokumentacji polskiego rządu w Londynie.

Uczestniczył w jednym locie bojowym podczas kampanii wrześniowej.

Został odznaczony następującymi odznaczeniami:
- 1920 - Krzyżem Walecznych;
- 1921 - Śląską Wstęgą Waleczności i Zasługi za udział w III Powstaniu Śląskim;
- 1922 - Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem Virtuti Militari V klasy;
- 1931 - Krzyżem Niepodległości z Mieczami;
- 1937 - Srebrnym Krzyżem Zasługi;
- 1953 - Złotym Krzyżem Zasługi;
- 1955 - Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski;
- 1959 - Orderem Sztandaru Pracy II klasy;
- 1967 - Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski;
- 1973 - Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za całokształt twórczości;
- 1977 - Orderem Sztandaru Pracy I klasy.

W roku 1954 został wybrany radnym Miejskiej Rady Narodowej w Zakopanem.

Brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej w roku 1920 w składzie nowo sformowanej Toruńskiej Eskadry Wywiadowczej, w stopniu sierżanta pilota.

Został uhonorowany Medalem za Długoletnią Służbę.

Zmarł w Krakowie (Polska).

W roku 1945 został szefem wydziału propagandy, prasy i informacji Polskich Sił Powietrznych.

Został odznaczony Złotym Medalem za Zasługi Dla Obronności Kraju.

W roku 1973 został odznaczony medalem Zasłużony dla Lotnictwa.