Jean Gabin

Syn aktora operetkowego i kawiarnianej śpiewaczki. Od 1914 roku wychowywany w Mériel (Francja), nie ukończywszy szkoły średniej, w wieku 16 lat rozpoczął pracę zawodową. W latach 1922-1930 występował w paryskich teatrach muzycznych, z przerwą na służbę w marynarce wojennej (1924-25). W filmie debiutował w 1930 roku stając się w połowie lat 30. najpopularniejszym aktorem francuskim. Największe sukcesy artystyczne zapewniła mu współpraca z czołowymi twórcami artystycznego kina francuskiego, zwanego "realizmem poetyckim" - Julienem Duvivierem, Jeanem Renoirem, Marcelem Carné i Jeanem Grémillonem. W latach 1936-1939 stał się głównym odtwórcą ról romantycznych proletariuszy, napiętnowanych przez los w klasycznych dziełach tych reżyserów. 2 września 1939 roku został zmobilizowany do marynarki wojennej. Po kapitulacji Francji, pod pretekstem realizacji filmu dla wytwórni Fox na początku 1941 roku przybywa do USA, gdzie po nakręceniu dwóch filmów w kwietniu 1943 roku wstępuje na ochotnika do Forces Navales Françaises Libres, służąc na morzu do lipca 1945 roku. W 1946 powraca na plan filmowy, nawiązując do typu bohatera stworzonego przed wojną (bez sukcesów). Odzyskuje swą pozycję w połowie lat 50., adaptując się w nowych warunkach charakterystycznymi rolami starych mężczyzn rozmaitych zawodów i z rozmaitych środowisk w komercjalnej produkcji filmowej.