Nie znoszę takiej muzyki, jaką on wykonuje, wizualnie też jest nie w moim typie, a do filmu "Keith"
byłam bardzo sceptycznie nastawiona. Ale ma w sobie coś takiego, że po 15 min. zweryfikowałam
swoje sądy:) To z jaką łatwością potrafił w jednej scenie zagrać wiele emocji przywołuje mi na myśl
Edwarda Nortona (chociaż mam świadomość, że to zupełnie nie ta liga). Na tym filmie cierpiałam
razem z Keith'em, a Jesse sprawił, że stał się on jedną z moich ulubionych filmowych postaci.