Biografia
Joe Cocker to gwiazda i artysta dziś już legendarny, który zajmuje ważne miejsce w historii muzyki rockowej. Jego charakterystyczny, zachrypnięty głos jest rozpoznawany na całym świecie.
Joe Cocker urodził się 20 maja 1944 roku w Sheffield w północnej Anglii. Pierwsze kroki na scenie stawiał jako 15-latek w zespole The Cavaliers, a później dołączył do formacji Vance Arnold & the Avengers. Swój własny zespół The Grease Band założył dopiero w połowie lat 60. Wtedy Cocker został zauważony przez producenta Denny'ego Cordella, który sprowadził grupę do Londynu i pomógł podpisać kontrakt nagraniowy. Efektem była pierwsza płyta, "With a Little Help from My Friends".
W 1969 roku Cocker wystąpił w słynnym amerykańskim programie telewizyjnym "The Ed Sullivan Show", po którym posypały się propozycje koncertów w całych Stanach, między innymi zaproszenie na festiwal Woodstock w sierpniu 1969 roku. Tam miało miejsce najsłynniejsze wykonanie utworu "With a Little Help from My Friends" The Beatles, dzięki któremu Cocker nie tylko przeszedł do historii muzyki, ale ostatecznie podbił serca Amerykanów.
Drugi album, "Joe Cocker!", w ciągu roku sprzedał się w Stanach w ilości ponad 3 milionów egzemplarzy. W latach 70. artysta wylansował sporo przebojów, w tym napisany wspólnie z Billym Prestonem "You Are So Beautiful". Niestety po okresie sukcesów nadeszły gorsze czasy - Cocker popadł w narkotyki i alkohol.
Po ośmiu latach załamania, kiedy większość branży spisała go już na straty, wokalista zmienił wytwórnię i nagrał album "Luxury You Can Afford", który pozwolił mu wrócić na listy przebojów. Na kolejnych płytach wydanych w latach 80. znalazły się takie hity, jak "Sweet Little Woman", "You Can Leave Your Hat On" czy "Unchain My Heart".
W latach 90. Joe odzyskał olbrzymią popularność, a jednocześnie sukcesy odnosiły kolejne płyty - "Night Calls", "Have a Little Faith", "Organic". W 1994 roku artysta ponownie wystąpił na festiwalu Woodstock, w 25. rocznicę tego epokowego wydarzenia. Poza tym uczestniczył w wielu specjalnych koncertach - występował przed brytyjską rodziną królewską w czasie "Prince's Trust Gala". Śpiewał na uroczystym koncercie z okazji urodzin Nelsona Mandeli oraz brał udział w koncercie "Concert for Berlin", poświęconym zburzeniu muru berlińskiego. Jego występ uświetniał także inaugurację prezydentury George'a H.W. Busha. Warto również wspomnieć, że w roku 2000 był gwiazdą Inwazji Mocy RMF FM.
W maju 2002 roku ukazał się osiemnasty album w karierze Joe Cockera, "Respect Yourself". Znalazło się na nim jedenaście premierowych studyjnych piosenek. Wśród nich sześć to nowe kompozycje, a pozostałe nagrania to covery popularnych niegdyś przebojów z repertuaru m.in. Luthera Ingrama, Toma Snowa, Randy'ego Newmana, grup INXS i Blue Nile. We wrześniu 2004 roku na rynku europejskim ukazał się kolejny album Joe Cockera, zatytułowany "Heart and Soul". Natomiast prawie trzy lata później, w marcu 2007 roku, artysta zaprezentował płytę "Hymn for My Soul".
Joe Cocker był obecny na scenie przez ponad czterdzieści lat, aż do śmierci na raka płuc w 2014 roku.
Joe Cocker urodził się 20 maja 1944 roku w Sheffield w północnej Anglii. Pierwsze kroki na scenie stawiał jako 15-latek w zespole The Cavaliers, a później dołączył do formacji Vance Arnold & the Avengers. Swój własny zespół The Grease Band założył dopiero w połowie lat 60. Wtedy Cocker został zauważony przez producenta Denny'ego Cordella, który sprowadził grupę do Londynu i pomógł podpisać kontrakt nagraniowy. Efektem była pierwsza płyta, "With a Little Help from My Friends".
W 1969 roku Cocker wystąpił w słynnym amerykańskim programie telewizyjnym "The Ed Sullivan Show", po którym posypały się propozycje koncertów w całych Stanach, między innymi zaproszenie na festiwal Woodstock w sierpniu 1969 roku. Tam miało miejsce najsłynniejsze wykonanie utworu "With a Little Help from My Friends" The Beatles, dzięki któremu Cocker nie tylko przeszedł do historii muzyki, ale ostatecznie podbił serca Amerykanów.
Drugi album, "Joe Cocker!", w ciągu roku sprzedał się w Stanach w ilości ponad 3 milionów egzemplarzy. W latach 70. artysta wylansował sporo przebojów, w tym napisany wspólnie z Billym Prestonem "You Are So Beautiful". Niestety po okresie sukcesów nadeszły gorsze czasy - Cocker popadł w narkotyki i alkohol.
Po ośmiu latach załamania, kiedy większość branży spisała go już na straty, wokalista zmienił wytwórnię i nagrał album "Luxury You Can Afford", który pozwolił mu wrócić na listy przebojów. Na kolejnych płytach wydanych w latach 80. znalazły się takie hity, jak "Sweet Little Woman", "You Can Leave Your Hat On" czy "Unchain My Heart".
W latach 90. Joe odzyskał olbrzymią popularność, a jednocześnie sukcesy odnosiły kolejne płyty - "Night Calls", "Have a Little Faith", "Organic". W 1994 roku artysta ponownie wystąpił na festiwalu Woodstock, w 25. rocznicę tego epokowego wydarzenia. Poza tym uczestniczył w wielu specjalnych koncertach - występował przed brytyjską rodziną królewską w czasie "Prince's Trust Gala". Śpiewał na uroczystym koncercie z okazji urodzin Nelsona Mandeli oraz brał udział w koncercie "Concert for Berlin", poświęconym zburzeniu muru berlińskiego. Jego występ uświetniał także inaugurację prezydentury George'a H.W. Busha. Warto również wspomnieć, że w roku 2000 był gwiazdą Inwazji Mocy RMF FM.
W maju 2002 roku ukazał się osiemnasty album w karierze Joe Cockera, "Respect Yourself". Znalazło się na nim jedenaście premierowych studyjnych piosenek. Wśród nich sześć to nowe kompozycje, a pozostałe nagrania to covery popularnych niegdyś przebojów z repertuaru m.in. Luthera Ingrama, Toma Snowa, Randy'ego Newmana, grup INXS i Blue Nile. We wrześniu 2004 roku na rynku europejskim ukazał się kolejny album Joe Cockera, zatytułowany "Heart and Soul". Natomiast prawie trzy lata później, w marcu 2007 roku, artysta zaprezentował płytę "Hymn for My Soul".
Joe Cocker był obecny na scenie przez ponad czterdzieści lat, aż do śmierci na raka płuc w 2014 roku.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
