Katrin Cartlidge 

Aktorstwa uczyła się w Royal Court Youth Theatre, gdzie zaczynała swoją sceniczną karierę. Potem długo grywała na peryferyjnych scenach Londynu i Edynburga, zanim trafiła do filmu. Początkowo przez wiele lat grała postać Lucy Collins w brytyjskim serialu telewizyjnym "Brookside" (1982 - 1988). Lata osiemdziesiąte nie były dla trzydziestoletniej aktorki bez sukcesu zbyt przychylne. Wspomina je jako okres frustracji i niepokoju.

W 1987 roku debiutowała na dużym ekranie w "Eat the Rich", ale jej talent aktorski i specyficzną osobowość sceniczną odkrył dopiero brytyjski reżyser kina społecznie zaangażowanego, Mike Leigh. Jej rola w "Nagich" (1993) tegoż reżysera nareszcie zwróciła na Cartlidge uwagę krytyki i międzynarodowej publiczności, za rolę Sophie została uhonorowana nagrodą European Press Prize dla Europejskiej Aktorki Roku. Wykreowała wizerunek kobiety na skraju załamania nerwowego w typowo wyspiarskim, zimnym stylu, czym udowodniła swój nietypowy talent. Jako aktorka charakterystyczna miała jednak problemy z odnalezieniem się w kinematografii, szczególnie komercyjnej.

W 1994 roku znowu powróciła do telewizji i wystąpiła w filmie telewizyjnym "Nobody's Children". Zagrała też w filmie "Look Me in the Eye". W tym samym 1994 roku wystąpiła w dosyć nietypowym przedsięwzięciu reżysera macedońskiego Milcho Manchewskiego, który zauważył ją w "Nagich" podczas festiwalu w Cannes, gdzie się potem poznali. Film Manchewskiego "Przed deszczem" (1994) był produkowany przez ekipę angielską i dzielił się na trzy epizody, z których dwa rozgrywały się w ogarniętej wojną Macedonii. W epizodzie angielskim główną rolę Anny zagrała Cartlidge.

W 1995 roku wystąpiła znowu w produkcji telewizyjnej w "3 Steps to Heaven", rok później w "Merisaires". Rok 1996 przyniósł jej wielką rolę w głośnym filmie Larsa Von Triera "Przełamując fale", gdzie zagrała rolę pielęgniarki Dodo McNeil. Jak wspomina Cartlidge scenariusz filmu wpadł jej w ręce w Cannes, gdy jeszcze w ogóle nie znała Von Triera, gdyż jego filmy nie były tak popularne w Anglii. Scenariusz pochłonęła w ciągu jednej nocy i już dwa dni później siedziała w samolocie lecąc do Triera z mocnym postanowieniem współpracy. W 1997 roku zagrała kolejną świetnie przyjętą rolę typowej dla Cartlidge sfrustrowanej kobiety po trzydziestce w filmie Mike'a Leigh "Współlokatorki". Współpraca z Leigh układała się bardzo dobrze, a zwłaszcza wtedy, gdy stosował swoją metodę improwizacji na planie i pracę bez scenariusza. Po zdjęciach do "Współlokatorek" Cartlidge pojechała do Nowego Jorku, aby tam wystąpić w niezależnej produkcji, w stylu europejskim razem z Lode Kerrigan. W 1998 roku wystąpiła w francuskiej produkcji "Claire Dolan", gdzie zagrała główną rolę. W 2000 roku zagrała w filmie "Hotel Splendid" oraz jako Karen Christenson w "The Weight of Water".

Cartlidge deklaruje swoją niechęć do kina komercyjnego, poszukuje ról nietypowych oraz interesującej współpracy z twórcami filmowymi. Ostatnio można ją było oglądać w antywojennym filmie "Ziemia niczyja" Danisa Tanovicza.