Aktor, reżyser teatralny, dyrektor teatru. Przed wojną występował w Teatrze Miejskim w Łodzi (1924-29), Teatrze im. Słowackiego w Krakowie (1929-32, 1935-39), Teatrze Polskim w Warszawie (1932-34), na scenach Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej (1934-35). We wrześniu 1939 brał udział w kampanii, trafił do niewoli i do końca roku przebywał w obozie w Kielcach. Następnie powrócił do Krakowa, gdzie podjął pracę w wydziale finansowym Magistratu. W latach 1941-44 był reżyserem i aktorem jawnych przedstawień wystawianych w Starym Teatrze, w latach 1944-45 kierownikiem, reżyserem i aktorem Krakowskiego Teatru Powszechnego, otwartego pod protektoratem władz okupacyjnych w Starym Teatrze.Za działalność tę został po wojnie ukarany przez ZASP. W 1945 był krótko aktorem Śląskiego Teatru Wojskowego, następnie przez 2 lata pracował jako inspektor kontroli społecznej Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, potem jako kierownik oddziału PCK tamże. W 1951 powrócił na scenę: w latach 1951-53 występował w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej (początkowo pod pseudonimem: Kazimierz Wiśnicz), w latach 1953-56 był aktorem i reżyserem Teatrów Dramatycznych w Poznaniu. Od 1956 do śmierci związany był z teatrami krakowskimi: w latach 1956-58 z Teatrem im. Słowackiego, od roku 1958 ze Starym Teatrem. Zmarł na scenie, w czasie próby generalnej "Biesów" Dostojewskiego.
Ojciec aktora Aleksandra Fabisiaka.