Margaret MitchellI

Margaret Mitchell urodziła się 8. listopada 1900 roku w Atlancie w stanie Georgia. Wychowała się w otoczeniu weteranów Wojny Secesyjnej i ich potomków, którzy powiedzieli małej Peggy wszystko o tamtych czasach, poza tym, że Konfederaci przegrali ją.Miała 10 lat kiedy dokonała tego odkrycia. Po skończeniu szkoły średniej dostała sie do Smith College, jednakże nie zdawała ostatecznego egzaminu, ponieważ musiała wrócić do Atlanty, by zaopiekowac się domem rodzinnym po śmierci jej matki w 1918. Krótko potem została zatrudniona w Atlanta Journal, gdzie była redaktorką coniedzielnej kolumny. Margaret poślubiła Reda Upshawa w 1922, ale szybko rozwiedli się, kiedy wyszło na jaw, że Upshaw był przemytnikiem. W 1925 roku ponownie wyszła za mąż za Johna Marsha, przyjaciela rodziny.
Margaret Mitchell napisała tylko jedna powieść "Przeminęło z wiatrem", która do dziś bije rekordy popularności. Autorka zaczęła ją pisać w 1929 roku. Ze względu na złamaną nogę musiała pozostać w domu i, po przeczytaniu wszystkich książek o wojnie secesyjnej z biblioteki, postanowiła napisac swoją własną. Książka przeleżała w jej szufladzie 7 lat, aż do Atlanty przyjechał Howard Latham, wydawca książek. Peggy została poproszona o oprowadzenie gościa po mieście. Latham szukał w na południu nowych autorów. W końcu powiedział, że gdyby kiedykolwiek napisała książke, to niech mu wyśle. Mitchell była zbyt skromna, żeby pomyślec o swoim starym manuskrypcie. Jednak gdy usłyszała znajomego, mówiącego "Peggy jest zbyt głupiutka, żeby napisac książkę", szybko zmieniła zdanie. I tak w 1936 roku jej powieść ukazłą się w USA i od razu stała się bestsellerem.
Margaret Mitchell zginęła w wypadku samochodowym w 1948 roku w Atlancie.

Margaret Munnerlyn Mitchell przyszła na świat we wtorek, ósmego listopada, 1900 roku w stolicy stanu Georgia, Atlancie.
Była córką sufrażystki Mary Isabelle "Maybelle" Stephens i adwokata Eugene Muse Mithella.
Jej bogata rodzina, hołdowała starym amerykańskim tradycją Południa, a Margaret jako młoda panienka wywodząca się z wysokiej klasy społecznej, miała od początku jasno wytyczoną ścieżkę na przyszłość.
To opieka nad domem, wychowywanie potomstwa i pielęgnacja związku małżeńskiego miały być dla niej priorytetem.
Margaret nigdy jednak, do końca tym nakazom nie uległa.
Mitchell dorastała wśród opowieści o amerykańskiej wojnie domowej i historiach snutych o dumnym i magicznym Starym Południu.
W wieku pięciu lat, Margaret potrafiła wymienić wszelkie fabryki jakie w Atlancie ucierpiały przez dziejową zawieruchę. Z umiłowaniem przytaczała także, wszelkie zasłyszane wcześniej opowieści o wojnie - przytaczała je każdemu kto zechciał jej słuchać.
Kiedy przyszedł czas nauki, rodzice posłali córkę do North Boulevard School, po pierwszym dniu w tej placówce Margaret oświadczyła, że nigdy nie wróci do szkoły. Wtedy to jej matka Mary, zabrała ją na drogę prowadzącą do Clayton County, na farmę Fitzgeraldów. Nakazała córce przyglądać się zniszczeniom jakie dokonała wojna, napominając ją że ludzie, a zwłaszcza kobiety w obliczu nieszczęść muszą liczyć tylko na to co mają w głowie, nie wolno im zaś ślepo wierzyć że to co jest im dane w tej chwili, jest im ofiarowane na zawsze.
Margaret miała trzynaście lat kiedy dotarła do niej i do jej rodziny, wiadomość o tym że wojna w Europie jest faktem. Informacja że jej brat może zostać wcielony do wojska, ciążyła jej na sercu kiedy udała się do szkoły, daleko od domu.
W tym czasie Margaret uczyła się w Smith College, w Northampton, Massachusetts.
Jej naukę przerwała wieść o śmierci matki, wraz z jej odejściem - odeszło dzieciństwo Margaret.
W 1922 zaprzyjaźniła się z Redem Upshawem, krótko potem poznała jego współlokatora, którym był John Marsh - obaj mężczyźni zdradzali oznaki zakochania względem Mitchell.
Na swojego partnera wybrała Reda, związek zalegalizowano w 1922 roku - jak się okazało była to straszna pomyłka. Zdruzgotany tą sytuacją Marsh udał się do Waszyngtonu.
Upshaw znęcał się psychicznie nad swoją żoną. Między małżonkami układało się tak źle, że Berrien wyjechał bez słowa, nie mogąc wytrzymać w związku.
Był lipiec 10, 1923 kiedy Red pod pretekstem rozmówienia się z Margaret przyszedł do jej domu i dopuścił się próby gwałtu na żonie, na szczęście obecna w domu Bessie, podniosła alarm i do tragedii nie doszło. Mimo to Mitchell została dość dotkliwie pobita i wystąpiła później o rozwód.
W 1924 roku, Margaret była dość cenioną dziennikarką pracującą dla Atlanta Journal. W tym samym roku otrzymała rozwód i pozwolenie sądowe na powrót do swojego panieńskiego nazwiska.
John R. Marsh i Margaret Mitchell pobrali się w Dniu Niepodległości w 1925 roku.
Wkrótce potem Margaret musiała zrezygnować z pracy w gazecie z powodu problemów z kostką i artretyzmu.
John próbowała na wszelkie sposoby sprawić, aby jego żona nie nudziła się podczas rekonwalescencji.
Znosił jej do domu rozmaite książki o wojnie secesyjnej i zachęcił w końcu do napisania własnego dzieła.
Pierwszego dnia Mitchell napisała 2000 słów - ostatnią scenę powieści. Od tej pory Margaret pracowała dzień w dzień, sprawdzając wiarygodność zapisu z faktami historycznymi.
Pisała swoje dzieło do 1929 roku.
W 1935 r. do Atlanty przybył Harold Latham - redaktor wydawnictwa Macmillan.
Zainteresował się maszynopisem Mitchell, ta jednak uparcie odmawiała pozwolenia na druk, zaprzeczając także, że kiedykolwiek pisała książkę.
Ostatecznie zgodziła się na wydanie dzieła, próbowała je potem odebrać, co jej jednak na szczęście wyperswadowano.
Powieść ukazała się 30 czerwca 1936. W tym samym roku Margaret Mitchell sprzedała prawa do sfilmowania swojej powieści producentowi Dawidowi O. Selznickowi za 50 000 dolarów amerykańskich.
Mitchell została za "Przeminęło z wiatrem" wyróżniona w 1937 r. Nagrodą Pulitzera.
Sukces "Przeminęło z wiatrem" przerósł wszelkie oczekiwania. Nakręcony na podstawie powieści film do dziś jest ukochanym filmem dla milionów ludzi.
Mitchell nie brała czynnego udziału w produkcji adaptacji, podzieliła się jedynie swoimi wrażeniami po jej obejrzeniu.
Przez 60 lat wydawało się, że tylko ta jedna powieść wyszła spod palców Mitchell. W 1995 roku wydano jednak powieść " Lost Laysen" - opowiadanie szesnastoletniej Mitchell.
Margaret została 11 sierpnia 1949 potrącona przez pijanego taksówkarza podczas przechodzenia przez Peachtree Street, jej obrażenia były tak ciężkie, że nie obudziła się już ze śpiączki. Zmarła 16 sierpnia w Grady Hospital, a pochowana została na cmentarzu Oakland Cementery w Atlancie.