Byłam w totalnym szoku kiedy zobaczyłam Marion w "Niczego nie żałuję"! Przed tem zachwyciła mnie w "Bardzo długich zaręczynach" ale nie spodziewałam się, że stać ją na tak wspaniale zagraną rolę.
Nie przyznano jej tych wszystkich nagród bez powodu. Marion jest najlepsza. Udowodniła to i nikt nie powinien mieć wątpliwości. Wiadomo, są ludzie i ludzie i zawsze znajdzie się ktoś komu coś nie będzie pasować nawet w obliczu takiego aktorstwa.
Nie ma co zwracac uwagi na niepochlebne komentarze na jej temat. Dostała masę nagród, jest niezwykle zdolna, w Ameryce ma status prawdziwej gwiazdy a Francja ją kocha. Jej geniusz został doceniony i to jest najważniejsze;)
Ja jestem absolutnie zachwycona aktorstwem Cotillard.
Nie wiem, nie potrafię zrozumieć jak ona to zagrała. Jak można tak bardzo upodobnić sie do innego człowieka, szczególnie kiedy ten człowiek to tak skomplikowana postać. I nie chodzi tutaj o charakteryzację! Mimika, ruchy, sposób chodzenia, uśmiech, układanie rąk, sposób mówienia, nawet sposób w jaki wstawała, każdy najdrobniejszy szczegół, spojrzenie!
Przecież ona patrzyła wzrokiem Piaf. Udało jej się pokazać cały charakter Edith, jej energię, pasję, wrażliwość, skromność, chęć rządzenia innymi, wybuchową i czasem złośliwą naturę. Miłośc do muzyki. Wszystkie emocje, pozytywne i negatywne. A przy tym nie było w niej grama sztuczności. Zupełnie jakbyśmy oglądali na ekranie prawdziwą Edith. Sceny z playbackiem są po prostu genialne. Brak słów. Marion tak samo układała usta, miała taki sam wzrok jak Piaf, wyglądała jakby naprawdę śpiewała te piosenki. Każdy wie, że Edith w niezwykły sposób interpretowała swoje utwory, miała sztywne i niepewne ruchy i była strasznie nieobliczalna. Marion udało się dotrzeć do swojej bohaterki, mówiła jej głosem, miała jej oczy.
Piekna, młoda, promienna kobieta w niektórych scenach wyglądała i zachowywała się jak zniszczona przez choroby staruszka.
Była tak cholernie prawdziwa.
Scena kiedy Piaf dowiaduje się o śmierci Marcela. Chyba nie trzeba komentować.
Mogę tak chwalić Marion bez końca, ale jej roli nie dą się opisać, po prostu trzeba zobaczyć i zrozumieć.
Takiego aktorstwa nie da się nauczyć, wyćwiczyć. To po prostu ogromny talent.
Osobiście uwielbiam Julie Christie i Cate Blanchett (oby dwie stwierdziły, że nie są rozczarowane decyzją Akademii, a wręcz przeciwnie, popierają ją, bo były zachwycone rolą Cotillard jak jeszcze żadną inną!) , ale na tegorocznych Oscarach moją faworytką była Marion. I jestem ogromnie szczęśliwa, że udało jej się zdobyć statuetke. Bo tak naprawdę była bezkonkurencyjna. Ale z Oscarami różnie bywa, czasem trafiają w nieodpowiednie ręce. Tym razem tak się nie stało. Brawa dla Akademi i brawa dla Marion!