Somewhere down the road, you're gonna find a place
It seems so far, but it never is
You won't need to stay, but you might lose your strength
on the way

Sometimes you may feel you're the only one
Cos all the things you thought were safe, now they're gone
But you won't be alone, I'll be here to carry you along
Watching you 'til all your work is done

When you find your heart, you'd better run with it
Cos when she comes along, she could be breaking it
No there's nothing wrong, you're learning to be strong
Don't look back
She may soon be gone, no don't look back
She's not the only one, remember that

If your heart is beating fast, then you know she's right
If you don't know what to say, well, that's all right
You don't know what to do?
Remember she is just as scared as you

Don't be shy, even when it hurts to say
Remember, you're gonna get hurt someday, anyway
Then you must lift your head, keep it there
Remember what I said
I'll always be with you don't forget
Just look over your shoulder I'll be there.

If you look behind you, I will be there.
Phil Collins - Father to Son

3 lata cierpień, które musiałem przechodzić każdego dnia, kiedy to po raz pierwszy
zakochałem się w tej młodej damie.
Chcecie dowiedzieć się jak to się stało, że moje serce zabiło mocniej właśnie dla Niej?
Zacznę może od początku...
Pewnego wieczoru, gdy oglądałem "nałogowo" z rodziną serial M jak Miłość to po raz ją
zobaczyłem i to właśnie w ten czas serce zabiło najmocniej, aż zrobiło mi się słabo i
musiałem wyjść na moment z salonu. Po serialu powiedziałem sobie: "Spokojnie,
odetchnij pełną klatką piersiową, no i odetchnąłem. W pierwszej chwili powiedziałem
sobie oby tylko Ona nie powróciła na "wielki" ekran (a jednak już po chwili dodałem: co ja
gadam! Chcę Ją widzieć!)". Nie wiedziałem jak prorocze mogą stać się te słowa.
Od tej pory gdy ujrzałem Ją w Na Wspólnej nie mogłem oderwać oczu od tak pięknego
Boskiego stworzenia. Wariowałem tzn. np. wycinałem różne zdjęcia z gazet, drukowałem,
ażeby mieć Ją zawsze przy sobie, godzinami wpatrywałem się na jej uśmiechnięta buzię,
nie mogłem się skupić na nauce, buntowałem się światu z czego najdotkliwiej odczuła
to moja ukochana klasa z gimnazjum (no bo w ten czas uczęszczałem do 2 klasy
gimnazjum). Kiedyś pamiętam jak zaliczyłem pewną wpadkę a mianowicie (jako że Jej
zdjęcie trzymałem w portfelu - cały czas), idąc do sklepu musiałem kupić pewne
składniki na obiad i tak się niefortunnie zdarzyło, że zostawiłem część pieniędzy
oczywiście ze zdjęciem na blacie kuchennym i gdy już (w sklepie) płaciłem za produkty to
zobaczyłem, że nie mam zdjęcia. Jak w ten czas z panikowałem, szybko zapłaciłem i
wybiegłem ze sklepu do domu, byle tylko nikt się nie dowiedział, nie znał mojego
sekretu. Nie wiem czy rodzice to zauważyli czy nie, na szczęście nic nie mówili a ja
dyskretnie schowałem z powrotem do portfela.
Byłem totalnie w niej zauroczony, aż w końcu szukałem odpowiedzi jak tu się odkochać?
Kiedy to można powiedzieć, że ciągle "śledziłem" Ją w różnych czasopismach w
internecie itp. to pewnego razu dowiedziałem się, że ma chłopaka/partnera. Jaki to był
szok dla mojego serca. Płakałem z jednej strony ciesząc się, że znalazła miłość, a z
drugiej złość dlaczego mnie to nie spotkało! Przeżywałem to strasznie, byłem załamany
do momentu kiedy po raz pierwszy usłyszałem Father to Son Phil'a Collins'a.
Ta piosenka ukoiła moje zranione serce.
Od tego czasu jestem Wielkim Fanem twórczości Tego właśnie artysty.
Dzisiaj wiem jedno, iż nie zakochałbym się w Tej samej osobie.
Owszem dalej oglądam Martę Wierzbicką jak świetnie gra w różnych serialach, a w
szczególności w Na Wspólnej, lecz na moje szczęście nic do Niej nie czuję.
I dalej będę ufał mojemu sercu, bo kiedyś na pewno prawdziwa miłość zapuka też do
mnie.