Kapitalnie zaczynał jako aktor, który był obsadzany u Zaorskiego, Piwowarskiego, Kieślowskiego i Pasikowskiego. Rewelacyjny jako Jura w Zabić Sekala w fantastycznym duecie z Lindą. Równie znakomita rola, co Tomka w Dekalogu. Wspaniałe role drugoplanowe, do których pasował jak ulał. Na przykład Porucznik Niewczas w Tam i z powrotem. Nawet epizody takie jak w Kilerze, Pierwszym milionie i Sztosie fajnie się ogląda. W pozycji reżysera był odkryciem polskiego kina. Zapowiadałby się na pierwszorzędnego reżysera, gdyby nie te ostatnie filmy, które są ni z gruchy, ni z pietruchy. Szczególnie Złoty środek - przepis na nieśmieszną komedię, jak to mówił Mietczyński z YT. Czerpał z Tarantino, Richtiego, filmach o hazardzie i takich z zachodu, jak mało kto. Wiedział, jak się odnieść i co trafić w widza, pisząc scenariusze z Kolasą i Korzyńskim. Szkoda, że to wszystko się wypaliło. Takie Chłopaki nie płaczą to dla mnie arcydzieło. Powiedziałbym polskie Pulp Fiction. Każda scena świetna, nawet te epizody z Mleczkiem czy tymi z PZPNu, co się pojawili w Poranku kojota. Też odjazdowa komedia. Wielkim plusem ponadczasowości tych komedii jest to, że do dzisiaj ludzie mówią tymi cytatami, nawet moi znajomi z liceum, że nie wspomnę o dresach. Sztos - też rewelacja. Sceny Nowickiego z Pazurą, realia lat 70., te historie. Coś pięknego. Jego pierwsze filmy zawsze będą dla mnie wspomnieniem dzieciństwa, jedynym w swym rodzaju klimatem i czymś, co brakuje mi dzisiaj. Marzę i życzę powrotu do formy, zdrowia i zrzucenia kilogramów. Mimo wszystko.