Ciekawostki
(6)Członkini jury festiwalu filmowego w Cannes w roku 1977.
Przyjaźniła się z Samem Peckinpah, który uważał ją za swoją mistrzynię. Była też jedną z nielicznych osób, które odważyły się mu powiedzieć, jak bardzo destruktywny jest jego styl życia.
W 1966 roku została zwolniona z magazynu McCall za napisanie negatywnej recenzji filmu "Dźwięki muzyki" (1965).
Napisała rekomendację dla Paul Schradera na uniwersytet w Kalifornii, gdzie go potem przyjęto. Reżyser twierdził, że to jej zawdzięcza w dużej mierze swój sukces.
Pierwszą recenzją, jaką napisała dla "The New Yorker" była recenzja filmu "Bonnie i Clyde" (1967). Co ciekawe, podczas gdy większość karciła twórców tego klasycznego dziś dzieła, recenzja Kael była pochwalna i wielu uważa, że przyczyniła się do sukcesu filmu w box office, a potem spowodowała, że Akademia nie pożałowała obrazowi nominacji do Oscarów.
Zmarła w Great Barrington (Massachusetts, USA) na chorobę Parkinsona.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
