Szeregowiec Ryan to film kultowy, jeden z najlepszych jeśli chodzi o tematykę II WŚ. Z kapitanem Millerem jesteśmy prawie od samego początku, aż do jego śmierci. W całym filmie jest mnóstwo głęboko zapadających w pamięć momentów, w których Hanks występuje. Początkowa scena gdy kapitana biorą drgawki :D Potem jest jeszcze lepszy moment gdy Miller zaznacza pkt na mapie i dłoń w której trzyma kompas strasznie mu drży, a jego ludzie patrzą na niego z takim politowaniem i w tle leci fajna muzyka. A to Miller współczujący dwóm Ryanom (z czego jeden okazał się nie tym), a to przemawia drużynie do rozsądku gdy ci nie widzę sensu ataku na jeden z niemieckich posterunków (gdzie po ataku Miller opłakuje śmierć Wada) - potem wybucha nawet ostra kłótnia czy wypuścić niemiaszka, który był zamieszany w śmierć Wada i znowu uwaga skupia się na kapitanie gdy mówi kim z zawodu jest o co wszyscy się zakładali - znowu wybucha cisza, wszyscy patrzą po sobie i kłótnia mija. Jest też kilka "złotych" cytatów Millera. Śmierć kapitana jest oczywiście mocną i wzruszającą sceną - w filmie Kapitan Philips końcowa scena przypomniała mi tą z Ryana z tą różnicą, że tam Miller zginął a w tym filmie Philips przeżył. Istotną różnicą jest również to, że dla kapitana Millera liczyła się misja, zadanie wykonać za wszelką cenę - przy tym stracił większość swoich ludzi. Dopiero przed śmiercią powiedział Ryanowi aby na to wszystko zasłużył. A kapitan Philips ryzykował życiem dla bezpieczeństwa załogi. Obydwie końcowe sceny z tych filmów były bardzo mocne, choć chyba ta z kapitana Philipsa zrobiła na mnie większe wrażenie. Kreacja Hanksa zarówno w jednym i drugim filmie robi wrażenie, jednak wydaje mi się, że w Szeregowcu Ryanie jego postać grała więcej emocji bo w Kapitanie Philipsie najlepsze momenty były pod koniec.