eh... to było więcej niż pewne że Archer już nigdy nie wróci do swojej poprzedniej genialnej formy,  niemniej jednak i tak łudziłam się ze finałowy sezon będzie lepszy. oglądając sezon 14 absolutnie w ogóle nie czuć żeby to było  nasze ostatnie pożegnanie z Archerem i ekipą.

IMO po finałowym sezonie raczej należy spodziewać się od cholery nawiązań do poprzednich sezonów, puszczania oczka do fanów i przede wszystkim powrotu ikonicznych running gags jak “Phrasing”, “Danger Zone”, “Laaanaaa!”, You're Not My Supervisor!, "Splash" etc.

OK- owszem , w sezonie 14 były nawiązania do starych bohaterów jak Barry, ale to jest za mało. nie wiem jak inni, ale uważam że gdy idzie o ostatni sezon serialu , powinno się tak go napisać aby fanów zalała melancholia. wręcz żeby ta melancholia walnęła fanów w twarz.
i to bynajmniej kwestia tego że twórcy Archera nie potrafią pisać dobrych , emocjonalnych scenariuszy i pięknych pożegnań. bo jak najbardziej potrafią. finał 12 sezonu gdzie został złożony hołd Jessice Walters oraz jej mężowi Ronowi był absolutnie piękny i wzruszający.

najgorszy rodzaj rozczarowania to taki, gdy pojawia się nadzieja na to iż pewne wątki będą kontynuowane i zamknięte a ostatecznie nic takiego nie ma miejsca. 
odcinek z podwójną randką w sezonie 11 oraz scena w finale 12 sezonu gdzie Archer pociesza zapłakaną na jego łóżku Lanę po tym jak odkrywa ona że Robert ją zdradził, dały mi nadzieję na to iż jest to jest zapowiedź tego że teraz skupią w końcu na relacji Lany i Archera. ale nie – kompletnie nic nie ruszyło, pozostało takie samo.  i już nawet nie ma absolutnie co się łudzić, że Lana i Archer zejdą się ze sobą czy generalnie jakkolwiek zostanie zamknięty  w sposób sensowny i komplety ich historia, cała tą skomplikowana saga  jaką od początku był ich związek.
 
odczuwam ogromny żal z tego powodu , bo nigdy nie zapomnę jak na samym początku Archer Vice tj sezonu 5 gdy Lana jest w ciąży i nikt wówczas oczywiście nie ma pojęcia że ojcem jest Archer, on w  rzadkim i nietypowym dla siebie wybuchu emocjonalnej otwartości mówi jej aby za niego wyszła, żeby zmienili swoją tożsamość, razem uciekli i się ukrywali i założyli rodzinę. to jest zakończenie jakie chciałabym żeby otrzymali i na jakie definitywnie zasługuje Archer. ba, usatysfakcjonowałoby mnie samo nawiązanie tego, mały hint że jest szansa na to że to będzie mieć miejsce offscreen.


co więcej, generalnie na długo za nim myślano o finałowym sezonie , gdy Archer był w swojej najbardziej szczytowej formie zakładałam że definitywnie fani otrzymają odpowiedź na to kim jest biologiczny ojciec Archera. a tu taki klops.... następne bolesne rozczarowanie. 



jedyne co mogło by zrekompensować jakkolwiek taki mierny rozczarowujący finałowy sezon to to gdyby zbliżający się ostatni odcinek trwałby dłużej niż standardowe ledwo pół godziny – powinien trwać godzinę. albo inną taką rekompensatą byłaby nowina że powstaje film gdzie zakończenie wszystkiego i pożegnanie z ulubionymi bohaterami byłoby na poziomie.



cóż. zawsze jakimś pocieszeniem jest fakt że w każdej chwili można powrócić do starszych, najlepszych sezonów Archera i przypomnieć sobie najlepsze odcinki i dlaczego miałam tak ogromną obsesję na punkcie tego show.....