Serial rozgrzewa się powoli ale konsekwentnie aż osiąga punkt kulminacyjny i zaskakuje każdą kolejną sceną...Niemniej jednak ostatnie odcinki to już nadmiar zaskoczeń.
Oglądając to trudno oprzeć się wrażeniu, że Twórcy nie bardzo mieli pomysł jak z przytupem ale jednak w swoim stylu zakończyć serial a terminy goniły. Przez to widz dostaje produkt refurbished, czyli masa scen została wyciągnięta ze śmietnika wcześniejszych odcinków. Sceny te nie nadawały się do filmu oryginalnie ale przy braku poomysłów i czasu były jak znalazł. Wystarczyło wpaść na pomysł jak je wykorzystać.
No i ktoś genialny wymyślił chorobę psychiczną i upieczone zostały dwie pieczenie na jednym ogniu. Z jednej strony bez nowych zdjęć zdobyto materiał na ostatie odcinki a poza tym można się chwaliić, że serial porusza istotny społecznie problem jakim są choroby psychiczne. Mistrzowski plan niemniej jednak pozostaje jednak pewien niesmak, że jednak było to pójście na skróty i nie włożono tyle serca w ostatnie odcinki co we wcześniejsze.....Rekompensatą jest za to możliwość zobaczenia naszych ulubionych aktorów w zupełnie innej roli i docenienie ich warsztatu i umiejętność transformacji.