Czy oglądanie szamba powinno bawić? Bojack Horesman pokazuję właśnie takie szambo wyższych sfer filmowych Ameryki. Nabija się i piętnuje też inne rzeczy, ale to właśnie amerykański przemysł filmowy i rozrywkowy jest głównym celem. Widzimy chamstwo i prostactwo celebrytów, działania na pokaz, dwulicowość, intryganctwo (podkradanie sobie pracowników i klientów przez firmy, pokazanie, że nie ma człowieka który by nie knuł za plecami szefa - patrz brodacz od Princess Carolyn), poruszana jest kwestia aborcji (z resztą bardzo dobrze pokazana) - gdzie nierozgarnięta gwiazdka popu, za sprawą pomyłki swojej agentki, zostaje twarzą ruchu Pro Choice (a i tak rodzi dziecko, tylko w tajemnicy przed światem) a to wszystko dla popularności i zwiekszonej liczby sprzedanych płyt, widzimy toksyczną rodzinę (matkę, która nie jest w stanie wybaczyć synowi jego życiowego sukcesu i statusu gwiazdy), afery seksualne, kłopoty z alkoholem, zawiść, zazdrość, żądza sławy (wskrzeszająca ludzi) czy wreszcie płytkość zapakowana w ładne opakowanie. Ten serial jest mocno przygnębiający i przybijający, widzimy jak dobre intencje dają koszmarne wyniki. Same postacie są szare (nie ma dobra lub zła, jest tylko szarość doprowadzająca do bólu oczu). Ale jednak mimo wszystko oglądam ten serial i mi się podoba. Bowiem, drogi czytelniku, czy dla wydrukowania swojego artykułu w gazecie którą przeczytają miliony ludzi, byłbyś w stanie nasrać na swojego kochającego, czułego, miłego i wyrozumiałego partnera/partnerki publicznie? Jeśli tak ten serial pokażę ci efekty takiej decyzji, jeśli odpowiedziałeś przecząco, oglądając ten serial dowiesz się co straciłeś.
PS. Serial ma świetny dubbing. Jest przykładem jak dubbingować.
PPS. Oprócz oprócz mocnego sarkazmu w serialu jest wiele odniesień do innych filmów, seriali i książek (niektóre bardzo sprytnie wplecione).