To tylko Twój odbiór. Ja miałem zupełnie inny. Gdyby rzeczywiście tak było jak napisałeś (czyli większość Niemców była "prodemokratyczna"), to ta większość natychmiast bez problemu by "spacyfikowała" tych dwoje złych ludzi! A jednak ta garstka ludzi z "ruchu oporu" musiała żyć w ciągłym strachu i czujności, by nikt ich nie zdekonspirował. Czystki rasowe i mordowanie nawet własnych obywateli (niepełnosprawnych dzieci, nie mówiąc już o oddzielnej jednostce tylko do zwalczania jakichkolwiek przejawów homoseksualności) było na porządku dziennym. A tych dwoje wspomnianych bohaterów było po prostu przykładem ultraradykalistów. Serial odebrałem jako zwrócenie uwagi, że ZDARZALI się też porządni Niemcy, zwłaszcza w ludności cywilnej (a nie że stanowili większość, czy nawet jako jakąś znaczącą grupę), a rzeczywistość nigdy nie jest czarno-biała. Wskazówka szczególnie do tych, którzy lubią wrzucać wszystkich do jednego worka, stosując odpowiedzialność zbiorową (co uwielbia obecna władza ogarnięta germanofobią, homofobią i w ogóle "innofobią"). Mnie natomiast razi to, że mimo tak okrutnej lekcji, pozwala się (mam wrażenie, że wręcz promuje się, a przynajmniej chroni) na powstawanie i funkcjonowanie ruchów faszyzujących, nacjonalistycznych, "a'la nazistowskich" w Polsce, w kraju chyba najbardziej sponiewieranym przez ten szatański faszyzm/nazizm (to jakiś paradoks, że polscy neofaszyści oddają hołd swojemu największemu oprawcy). Końcówka serialu też mnie nie zaskoczyła, bo to naturalne, że każdy próbował albo zwiać, albo się wybielać, a ostatecznie gdy nie powiedzie się ani jedno, ani drugie, skończyć ze sobą. Natomiast "dobroć" serialowych Rosjan nie brał się z bezinteresowności, lecz z zawartych przed wojną przyjaźni i znajomości (potraktowali łagodnie personel, bo najważniejszy lekarz leczył Lenina! inny był studentem profesora). Reasumując, przez cały serial nie miałem ani przez moment pozytywnej emocji typu "nie było tak źle", czy coś w tym stylu. Wręcz przeciwnie, byłem wdzięczny losowi, że urodziłem się w czasach pokoju. Poza tym żadna skrajność i generalizowanie nie jest dobre. No, ale to mój subiektywny odbiór...

Jasne, że kierujemy się subiektywnymi odczuciami. To przecież naturalne. Starałem się spojrzeć na serial poprzez pryzmat historii, ocenić potencjalne fakty i dlatego uważam je za mocno naciągane. Zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę umiejscowienie geograficzne. Szpital Charite niemal sąsiadował z kwaterą Hitlera, a przychodzi do niego na kilka tygodni przed końcem wojny dwóch Żydów prosić o pomoc. Co do Rosjan, to nie ma żadnego znaczenia, że On leczył Lenina. Świadkowie tamtej historii jednoznacznie wypowiadali się wielokrotnie na ich temat więc nawet nie próbuję Cie do niczego przekonać. Z drugiej strony jest to normalne, że Niemcy swoją historię będą relatywizować, poczynając od "polskich obozów koncentracyjnych". Sam szpital w czasie wojny był "producentem i dystrybutorem" ludzkich ciał, przywożonych tam z obozu Ravensbruck. Były odpowiednio mumifikowane i poddawane plastynacji a potem służyły studentom medycyny ówczesnych Niemiec. Po wojnie znaleziono ponad 380 tych "eksponatów" i pochowano. Podobnie w którymś odcinku główny bohater wyjeżdża, by w jakimś ośrodku testować szczepionkę na gruźlicach na małych, niepełnosprawnych dzieciach. Prawda dla szpitala Charite niestety jest znacznie bardziej wstydliwa. Tych eksperymentów dokonywano w samym szpitalu. Poddawano je nie tylko testom szczepionek ale również w ramach testów dręczono psychicznie oraz poddawano operacjom wycinania zdrowych narządów. Dzisiaj tenże szpital jest naprawdę jednym z czołowych i uznanych w Europie. Czasem nie mogę jednak oprzeć się subiektywnemu wrażeniu, że swą renomę i sukces zawdzięcza ofiarom, które przez ten szpital się przewinęły. Podobnie jak wiele innych firm niemieckich, które dzisiaj są potentatami ale swój sukces zawdzięczają współpracą z niemieckimi nazistami.

W 1933 roku, w ostatnich demokratycznych wyborach w Niemczech tylko 23% Berlińczyków głosowało na NSDAP. Wśród ludzi wykształconych (takich jak lekarze), pewnie ten odsetek wynosił 10-15%, mniej więcej tak samo jest teraz z głosującymi na PiS, że w dużych polskich miastach, wśród wykształconych ludzi, uzyskują 10-15% poparcia w całym kraju 30-40%.

Nie neguję tego, że tak było w 1933. Film (końcówka) jednak przedstawia wiosnę 1945 roku. Oczywiście w tym momencie to poparcie mogło być nawet jeszcze niższe, ale był ogromny strach w ludziach. Trzeba też wspomnieć, że od września 1939 do końca 1940 roku to poparcie systematycznie rosło. A w szpitalu? Sądzę, że małe szanse przetrwania mały osoby, które stały w opozycji do Hitlera.

W 1933 roku, w ostatnich demokratycznych wyborach w Niemczech tylko 23% Berlińczyków głosowało na NSDAP. Wśród ludzi wykształconych (takich jak lekarze), pewnie ten odsetek wynosił 10-15%, mniej więcej tak samo jest teraz z głosującymi na PiS, że w dużych polskich miastach, wśród wykształconych ludzi, uzyskują 10-15% poparcia w całym kraju 30-40%.