Mam chyba pojemny gust i rozpiętość wyborów jakościowych produkcji, które oglądam jest duża, ale takiego żałosnego g*wna nie widziałem już bardzo dawno. Na co to, po co takie coś w ogóle jest robione? Przecież to musiało kosztować jakieś pieniądze, czas, zaangażowanie wielu ludzi. Domagam się odpowiedzi na te pytania: dla kogo, po co i dlaczego powstają takie produkcje?
Kompletnie nudne, sztuczne, byle jakie postaci, nie wywołujące żadnych emocji. Klisza za kliszą, sztampa na sztampie, papierowe dialogi, przez wszystkie sezony dzieje się to samo, czyli nic. Postaci, o zgrozo, to podobno oryginały, ale konstruowane bez jakiegokolwiek wglądu, researchu i zrozumienia, np. matka- podobno kuratorka w MET Muzeum w NYC czy czymś podobnie elitarnym- napisana jest tak, że bardziej przypomina przedszkolankę niż wyjadaczkę świata sztuki. Córka- dramatopisarka (!), w teatrze (!) nie skonstruowano dla niej ani jednej oryginalnej myśli, mówi i funkcjonuje tak, jakby jej rolę pisało dziecko z podstawówki na zasadzie wyobrażeń o danym zawodzie. Narzeczony innej córki - muzyk country, który w zawrotnym tempie zrobił ogólnoświatową karierę, jest pozbawiony jakiejkolwiek charyzmy i polotu, śpiewa głosem kastrata z bajek Disneya i ma wiecznie minę jakby bał się przez ulicę sam przechodzić. I wszyscy głupi jak obuwie. Ale za to bogaci, wiadomo.
Daje 2, żeby nie dać pały, ale tylko z litości.