Po chyba 3 latach przerwy postanowiłem dać serialowi drugą szansę, dziwnym trafem ostatnio odpadłem po 1 odcinku drugiej serii. Po drugim odcinku mogę stwierdzić, że jeśli wytrwam to końca 10 sezonu to o Matko Bosko to będzie przygoda... Fabularnie drugi odcinek pachnie mocno jakościową telewizją serwowaną przez Polsat/TVN w popołudniowym paśmie. Babka która ma pamięć absolutną i pracuje pod przymusem w banku który całą działalność opiera o jej talent? Serio, poza nią nie mają absolutnie żadnej dokumentacji? Do tego większa część odcinka rozgrywa się w Polsce, ale poza paroma tekstami rzuconymi przez pięciorzędne postaci, to klimatu naszego kraju tu tyle, że równie dobrze mogłaby to być Nebraska, albo Ohio. Serial to w zasadzie teatr jednego aktora, a że Reddingtona w tym odcinku niewiele, a gdy już jest to brakuje trochę tej elektryzującej zarozumiałości. Reszta aktorów w tym odcinku to poziom Trudnych spraw i to wcale nie tych lepszych odcinków. Praca kamery to jeden wielki chaos, cięcia co sekundę, zbliżenia z dupy, nawet gdy uda im się uchwycić ciekawy kadr (ostatnie sceny, noc drzewa, samochód) to montaż zabija to w 2 sekundy (bo co, jak cięcie to 3 sekundy to znaczy, że akcja i dynamizm?). Muzyka niestety też zła, pod koniec stara się nam wmówić, że dzieją się smutne i wyniosłe rzeczy, tyle że się nie dzieją, no ale wiadomo smutna muzyczka pod koniec odcinka zawsze na propsie bo od razu głębia robi się głębsza. Na plus dwa całkiem fajne wybuchy.