Bardzo słaby odcinek jak na zakończenie całego serialu. Właściwie zero emocji, nie licząc standardowej irytacji wywołanej przez zachowanie bohaterek :D Dużo bardziej na finał pasowałby wcześniejszy odcinek. Przy scenie pojednania z Jessą sama się wzruszyłam. Gdzieś widziałam komentarz twórców, że 9 odcinek jest właściwym finałem, a 10 ma być jak epilog. Żadne tłumaczenie nie usprawiedliwia tego, że po prostu kiepsko to wyszło.
Również podobało mi się zakończenie wątku z Adamem. Wątki postaci ogólnie mogłyby być jakoś lepiej domknięte. Bohaterki niby dojrzały, pozmieniały się, ale i tak nie do końca. Dalej ich życia są bardzo niepoukładane i tak jak piszesz - jest w nich coś patologicznego. Na początku to było nawet zabawne, teraz już nie jest.
Jakiś niedosyt po finale pozostał, ale nie będę tęsknić za serialem. Miał jakieś przebłyski, bardzo dobre momenty, ale jako całość nie jest to jakaś powalająca pozycja, do której po latach chętnie bym wróciła.

Mimo, że też spodziewałam się jeszcze jakiejś "klamry" na końcu, to uważam, że ostatni odcinek nie był zły. W szczególności wykrzyczenie przez główną bohaterkę "Dosięgną Cię problemy o których nie masz pojęcia" było dobrym podsumowaniem. Nie uważam, żeby bohaterki prezentowały patologiczne podejście do życia, każda z nich znalazła się w aktualnej sytuacji, z powodu tego jak ułożyło się życie, nie do końca były w stanie nad tym zapanować. Czasem za problemy wynikające z naszej niedojrzałości płacimy długo w latach późniejszych. Grunt, że Hanna podjęła ryzyko, a ostatni odcinek pokazał tylko, że nic nie jest sielanką i przez wszystko trzeba przebrnąć.

Nie chodziło o patologiczne podejście do życia, ale o to, że w każdej z bohaterek jest coś naprawdę nie tak - a właściwie we wszystkich nich przejawia się naprawdę tak gigantyczna doza egocentryzmu, że nie wiem jak one dały radę egzystować ;) U Hanny to egocentryzm infantylny, trochę artystycznie zwichrowany. U Jessy totalny, zupełny olew na wszystkich wokół, ich uczucia i myśli, najważniejsza jest tylko ona i jej spontaniczne, artystyczne i seksualne rozbujanie. U Marnie totalne poczucie wyższości, jakieś arystokratyczne przekonanie że liczy się tylko ona. U Shoshanny jak dla mnie przejawiało się to w najmniejszym stopniu, właściwie stąd jej bunt na koniec serialu.

Oczywiście że nie jest to serial który ma być realistyczny, bo wszystko jest trochę "w krzywym zwierciadle" i przejaskrawione pod humor czy pewną tezę. Ale wciąż - spontaniczne i zabawne akcje 20-22 latek to zupełnie co innego niż skrajnie egocentryczne, rozpieszczone panienki z NY, tuż przed trzydziestką, które nie widzą dalej niż czubek własnego nosa.

a to już jest koniec serialu czy będzie kolejny sezon?

Koniec serialu.

Czy ktoś mógłby mi wytłumaczyć to zakończenie wątku Adama? W jednym odcinku postanowili być z Hanna znów razem, pojechał po rzeczy do domu, zgubił klucze, zadzwonił do Jessy żeby mu otworzyła i więcej się nie pojawił. Co mnie ominęło?

Nic Cię nie ominęło, tak się zakończył ten wątek. Oni tak naprawdę do siebie nie wrócili. Uświadomili sobie, że nie mogliby znów być razem. Dlatego Hannah rozpłakała się, gdy siedzieli razem w knajpie i snuli plany odnośnie wspólnego mieszkania - zrozumiała, że to się i tak nie wydarzy, przynajmniej ja to tak interpretuję :) Ten cały spontaniczny powrót do siebie pozwolił im w końcu przepracować swój związek, a raczej jego rozpad. Dzięki temu każde mogło pójść w swoją stronę, bez rozpamiętywania "A co by było, gdybyśmy jednak znów byli razem?". To by było zbyt piękne i nierealne, gdyby tak nagle się zeszli, chociaż sama się dałam początkowo nabrać.
Ciekawi mnie tylko, czy Adam po tym wszystkim definitywnie rozszedł się z Jessą, no ale tego się już nie dowiemy.

Dzięki :)

A mnie się podobało - chociaż zakończyłam seans z głębokim dołem. Nie odbieram nagłego "oświecenia" Hanny jako happy endu. To raczej jedno z kolejnych oświeceń, na pewno nie ostatnich. 28-latka o umysłowości 13-latki postanowiła samotnie wychowywać dziecko - sądząc po jej zachowaniu, nie wróży to nic dobrego.
Ze wszystkich postaci w tym serialu jedna Shoshanna wyszła na ludzi - chociaż sądzę, że to nagłe "wskoczenie" w rolę szczęśliwej narzeczonej też było trochę wymuszone, tak jakby nagle postanowiła, że przebywanie w tak patologicznym środowisku jej nie służy i trzeba to szybko zmienić. Niemniej jednak ona przynajmniej coś zrozumiała (na koniec zaczyna też chyba rozumieć Marnie). Osoby przestające w towarzystwie Hanny i Jessy nie mają szansy na normalność. To cholernie przygnębiające - pamiętam bohaterki z początków serii i nie mogę jakoś przejść do porządku nad zakończeniem. Chyba liczyłam na coś bardziej "hollywoodzkiego" - a dostałam kopa w tyłek.