Ok, są różne gusta, ale muszę to napisać. Yae Teen>Yae Milf.

Młoda Yae wygląda dokładnie jak Haruka Ayase, która jest z tego samego rocznika, co aktorka grająca starszą Yae i bardzo by tu pasowała. Z drugiej strony, Takeru Satoh też nie ma podobnego do siebie odpowiednika, więc po prostu trzeba się przyzwyczaić...

Trafny komentarz. To znaczy, nie zawsze można oczekiwać idealnego odwzorowania. W tym przypadku jest ono dość kiepskie, ale nie znaczy, że koniecznie złe.
Wydaje mi się, że takie drastyczne zmiany mogły by symbolizować większą odmienność bohaterów pod wpływem minionych lat. To znaczy, że za przyczyną zdarzeń i czasu ich osobowości, charaktery bardzo się zmieniły. Nie tylko chodzi o niespełnione marzenia, popełnione w życiu błędy, czy o rozczarowania, co właśnie o takie rozstanie z młodością.
Chociaż przyznaję, że dużo ciekawsza dla mnie jest/była ta cześć retrospekcyjna (nastoletnia), bo ci młodsi aktorzy lepiej, naturalniej odgrywali swoje postacie i swoje wzajemne oczarowanie. Do tego mama Yae też świetna.
A wersja współczesna była za bardzo udramatyzowana. I z drugiej strony szczęśliwa na siłę. Co odnosi się również do epizodu z synem Tsuzuru )i jego dziewczyny).

Biorąc pod uwagę, że Takeru Satoh jeszcze kilka lat temu wiarygodnie grał licealistę, początkowo byłam zdziwiona, że rozdzielono role... Ale oczywiście to był słuszny zabieg i masz rację, zmiana wyglądu odzwierciedlała też przejścia głównych bohaterów. Yae w dorosłym życiu musiała (pod wpływem wykonywanej pracy) stracić swoją posągową urodę, ale za to twarz Hikari Matsushimy podkreśla optymizm tej postaci i jej pewną dziecięcość (tak jakby zaczęła żyć dopiero po wypadku). Harumichi zmienia się z nastoletniego rozrabiaki w mężczyznę zbyt nawet poważnego (jednak PTSD?) i wcześnie postarzałego (papierosy?).