skojarzyło mi się z filmami Todda Solondza- pewny aspekty przedstawione w odcinku można projektować na doświadczenia z własnego życia. Aż się chce przemówić zza drugiej strony ekranu do bohaterki i ustrzec ją. . Ona jednak słucha innej postaci przemawiającej do niej z telewizora (nota bene skojarzyło mi się to z personalizowanymi reklamami w mediach społecznościowych. Algorytmy udają, że nas znają i wiedzą co dla nas najlepsze, chociaż obserwują zaledwie wycinek naszego życia. Nie mniej jednak nie ustają w próbach podsunięcie nam "okazji" stworzonej dla takich ludzi jak "my"). Uśmiech bohaterki pod koniec filmy świetnie kontrastuje z tym jaką nicością tak naprawdę się stałą. Dobry obraz, przedstawiający w 100% realny problem, który wbrew słowom głównej bohaterki może dotyczyć również mężczyzn.