w brytyjskim stylu tzn. mamy tu do czynienia z mnostwem niezrecznych sytuacji oraz zlosliwych charakterow z ktorymi glowna para musi sie uzerac, gryzac sie w jezyk co jakis czas.
Wszystko jest tu niedopowiedziane badz przekazane polslowkami, gestami, ma to swoj urok zmusza do wypatrzenia detali oraz komicznych smaczkow.
Z drugiej strony nasuwa sie tutaj pytanie o smutny autoportret Anglikow oraz ich zachowania. Glowna para nie ma stalego zatrudnienia (czyli zycie na benefitach), pan domu to skrajnie niechlujna oraz nieodpowiedzialna osoba, ich znajomi to na ogol osoby ktorych oni sami nie cierpia i z ktorymi kazda interacja przynosi o 'cringe', aczkolwiek wszyscy udaja ze sie lubia (tzw. angielskie 'keeping up appearances'), sasiad to obibok i nieudacznik do szescianu, reasumujac jest to zycie oparte na minimalizmie, przecietnosci, obludzie, zaklamaniu oraz nieszczerosci. To tak na glebsza mete, nie wnikajac gleboko milo jest kibicowac glownej parze posrod tego calego motlochu.