Part 1 był całkiem spoko, ale jednak średniak. Setting był super i od początku wołał "90's ANIME!". Podobał mi się rysowany od samego początku konflikt i niektóre postacie, chociaż większość była papierowa i prostolinijna, jakby bez charakteru, łącznie z głównym bohaterem. Ogólnie można było przez szybkie tempo odnieść wrażenie, że pierwszy part mangi powstawał jako jednostrzałowiec. Bohater uczy się dziwnie szybko technik, postacie wyskakują jak Filip z konopi i umierają równie szybko. Pochwalić jednak muszę pomysły na moce, tybetańska magia słońca oparta na oddychaniu wypada ciekawie, podobnie jak często pokręcone moce przeciwników. Walki są bardzo ciekawie zrobione, mimo typowego dla bitewnych szonenów "OSZUKAŁEM CIĘ!", "NIE! TO JA CIEBIE!". W serii widać jednak więcej klisz i schematów, niż tak chwalonej przez wszystkich samoświadomości. Za to soundtrack oraz stylistyka są świetnie, grafika bardzo komiksowa, wręcz przerysowana oraz onomatopeje wyskakujące na ekran xD Mimo wszystkich wad seria jednak fajnie wypada jako podbudowa pod pozostałe.

Za to Part 2 to już ogromna poprawa jakości. Stylistyka, mimo time skipu, dalej bardzo mocno kojarzy się z animu z lat 90 chociaż klimat jest o wiele bardziej komediowy niż mroczny jak w poprzedniej części. Postacie są o wiele lepsze, nie wypadają tak jednowymiarowo jak w Part 1. Główni antagoniści, czy relacje między bohaterami(które w Part 1 ograniczały się do "lubię cię") są świetnie podobnie jak nowe sposoby na używanie Fali/Hamona. Walki są jeszcze bardziej ciekawe, widowiskowe i nieprzewidywalne. Seria nie popada już w ten śmieszny w negatywnym sensie patos tak często jak Part 1, a jeżeli już to robi to z pełną świadomością. Dopiero w Battle Tendency czuje się, że jest to zabieg umyślny a nie tak jak w Phantom Blood bo każda nawalanka wtedy tak wyglądała. Naziści, cyborgi, przesadne eksponowanie mięśni, dziwne pozy, 20 minutowe rozmowy podczas spadania z klifu, przerzucanie się okrzykami "OSZUKAŁEM CIĘ!", "NIE, TO TAK NAPRAWDĘ BYŁ MÓJ PLAN!", wyjaśnianie każdego ataku przez wyprowadzeniem go. Wszystko to świetnie wpisuje się w przyjęty świat i genialnie wypada jako parodia gatunku. Ponadto wbrew pozorom nie jest to animu przewidywalne, w natłoku akcji i informacji często byłem zbyt skupiony żeby przewidzieć niektóre twisty, ale też po prostu część z nich była tak durna, że zupełnie się nie spodziewałem.