Akcja filmu rozgrywa się w kopenhaskim szpitalu. Lekarze z ekstrawaganckiego przedsięwzięcia von Triera przeżywają osobiste i zawodowe dramaty. W ich życie ingerują jednak czasami duchy. Bohaterowie zaś nie zawsze kierują się dobrem pacjentów i prowadzą podejrzane interesy. W Królestwie nie wszystko ma racjonalne wytłumaczenie. Wydaje się, że reżyser oczekuje, byśmy i my poddali się dziwnej logice tego filmu.
Królestwo należy do nielicznego grona filmów wybranych przez widzów. Swój niezwykły status zyskało dzięki umiejętności wytworzenia świata, rządzącego się prawami znanymi jedynie wtajemniczonym.
Paranoiczna opera mydlana czy surrealistyczne cinema verité?
Lars von Trier przyznaje, że Królestwo powstało jako konsekwencja młodzieńczych fascynacji kinem klasy B i tanimi opowieściami o duchach. Ale, pomimo komediowych akcentów, film nie jest tylko pastiszem mydlanych oper czy zabawą konwencją popularnego kina. Sposób realizacji zbliża go do kręconego na gorąco i pospiesznie zmontowanego dokumentu. Być może właśnie dlatego świat Królestwa intryguje i zadziwia.

"Królestwo" to nazwa wielkiego szpitala w Kopenhadze. Doktor Stig Helmer, kłótliwy szwedzki neurochirurg nienawidzący Duńczyków, spóźnia się na poranne spotkanie. Podczas jego nieobecności rejestrator Hook, przyjmuje pacjentkę, starszą panią Drusse na badanie mózgu. Jej syn, Bulder, technik i pielęgniarz, pragnie uprzyjemnić kolejny, dwudziesty piąty już pobyt matki na oddziale neurologicznym. Helmer dostaje furii uważając, że nadszarpnięto jego autorytet i nakazuje natychmiastowe wypisanie pani Drusse, tym bardziej, że odkrywa jej podręcznikową wręcz symulację. Syn admini-stratora szpitala, stażysta Mogge zostaje odtrącony przez piękną pielęgniarkę Camillę. Chcąc zamanifestować swe niezadowolenie odcina głowę ciału leżącemu w kostnicy i podrzuca do jej pokoju w plastikowej torbie. Ale torbę otwiera przypadkowa studentka i Mogge musi ją ukryć w swojej szafce. Administrator szpitala, doktor Moesgaard ostrzega Helmera, że matka małej dziewczynki Moony, którą ostanio operował, zamierza go zaskarżyć o błędy w sztuce lekarskiej. Szukając ochrony, Helmer przyłącza się do sekretnego stowarzyszenia wzorującego się na masonerii. Pani Drusse ciągle słyszy w szybie windy płacz młodej dziewczyny i chce ustalić, do kogo należy usłyszany głos. Odkrywa, że w 1919 roku mała dziewczynka Mary, została zamordowana w szpitalu "Królestwo" przez własnego ojca, wybitnego lekarza Aage Krügera.
W sprawie Helmera prowadzone jest przez komisję lekarską śledztwo. Pragnąc oczyścić swoje nazwisko, próbuje włamać się do archiwum szpitalnego i zniszczyć dokumenty z opisem przebiegu operacji, która go obciąża. Mogge także pragnie zdobyć te notatki. Hook kradnie z szafki stażysty głowę ale przyrzeka oddać ją z powrotem w zamian za pomoc w zdemaskowaniu Helmera. Do archiwum dostaje się także pani Drusse poszukująca notatek opisujących okoliczności śmierci Mary. Hook nawiązuje romans z Judith, młodą lekarką, która jest w ciąży. Pani Drusse organizuje wraz z synem ceremonię pogrzebową Mary, której ciało odnaleziono zakonserwowane w balsamującym płynie w gabinecie profesora patologii Bondo. Profesor Bondo natomiast, poddaje się operacji wszczepienia sobie chorej wątroby zmarłego pacjenta by na własnym ciele realizować program badawczy.
Hook podejrzewa, że z ciążą Judith jest coś nie w porządku. Porównuje fotografię jej byłego chłopaka z obrazem starego mordercy, doktora Krügera. Odnajdując zaskakujące podobieństwo usiłuje nakłonić Judith do aborcji. Tymczasem Helmer cichaczem ucieka na Haiti i od lokalnych lekarzy-czarowników uprawiających kult woodoo kupuje igły służące do wbijania w kukły wrogów. Do szpitala przybywa z nieoczekiwaną wizytą minister zdrowia. Jest przerażony odkryciem, że profesorowi Bondo usunięto wbrew jego woli przeszczepioną wątrobę. Judith w końcu decyduje się na aborcję. Zabieg komplikuje się i nagle pomiędzy jej udami ukazuje się ogromna, krwawa głowa Krügera...

Tragikomedia satyryczna, łącząca formułę horroru i dramatu obyczajowego.
Historia opowiadana jest w konwencji realistycznego serialu medycznego.
Akcja rozgrywa się w kopenhaskim szpitalu, w którym kierownik wydziału neurochirurgicznego Helmer przeciwstawia się pobytowi starszej kobiety - Drusse (Kristen Rolffes). Pacjentka ta posiada zdolności parapsychologiczne, słyszy płacz dziecka, kontaktuje się ze zmarłymi.

Riget - Królestwo to nazwa wielkiego szpitala w Kopenhadze - realnej, działającej do dzisiaj placówki służby zdrowia, wyposażonej w najnowocześniejszy sprzęt medyczny, zatrudniającej najwybitniejszych specjalistów, przyjmującej tysiące chorych. Szpital zbudowano na mokradłach, gzie w pradawnych czasach odprawiano dziwne obrzędy i rytuały.
Doktor Helmer, kłótliwy szwedzki neurochirurg, nienawidzący Duńczyków, spóźnia się na poranne spotkanie...
Syn dyrektora szpitala, stażysta Mogge, zostaje odtrącony przez piękną pielęgniarkę Camillę, odcina głowę ciału leżącemu w kostnicy i podrzuca do jej pokoju...
Dyrektor Moesgaard ostrzega Helmera, że matka małej Mony, którą ostatnio operował (mózg dziewczynki uległ w wyniku tego uszkodzeniu) zamierza go zaskarżyć o błędy w sztuce lekarskiej...
Pani Drusse ciągle slyszy w szybie windy płacz młodej dziewczyny..

Kultowy film jednego z najgłośniejszych europejskich twórców ostatnich lat, Larsa von Triera ("Tańcząc w ciemnościach", Przełamując fale", "Europa", "Element zbrodni") mający rzesze zagorzałych wielbicieli na całym świecie.
Nawiązujące do tak odmiennych seriali, jak "Miasteczko Twin Peaks", "Z archiwum X" i "Ostry dyżur", dzieło Duńczyka stanowi fascynującą mieszankę horroru i melodramatu, pełną elementów surrealizmu i czarnego humoru. Tytułowe "Królestwo" to nazwa szpitala naprawdę istniejącego w Kopenhadze(w nim zresztą kręcono zdjęcia), zbudowanego na dawnych mokradłach. Szpital jest ponurym, wielopiętrowym, betonowym gmachem, które przeraża swoim ogromem i skrajną dehumanizacją otoczenia. Jak w każdym szpitalu, personel średniego szczebla kłóci się z lekarzami (Ernst Hugo Jaregard, Holger Juul Hansen), studenci bawią się zwłokami na zajęciach anatomii, pielęgniarze piją na zapleczu, a każdy z pracowników i pacjentów ma swoje problemy, dziwactwa, uprzedzenia, sekrety. Reżyser - niczym w prawdziwej operze mydlanej - śledzi ich wyolbrzymione i zupełnie nieprawdopodobne perypetie. Na dodatek w życie bohaterów czasem ingerują duchy...
Dwie serie "Królestwa" (w drugiej reżyser splata i komplikuje wątki szpitalnej opowieści, wprowadzając coraz bardziej niesamowite i nieprawdopodobne sytuacje) łączą w sobie cechy konwencjonalnych scen z życia lekarzy i pacjentów z horrorem o ambicjach filozoficznych i moralizatorskich.
Lars von Trier przyznaje, że "Królestwo" powstało jako konsekwencja młodzieńczych fascynacji kinem klasy B i tanimi opowieściami o duchach. Wspomina również, że jednym z ważniejszych wzorców był dla niego popularny serial z lat 60. "Belfegor, upiór Luwru". Sposób realizacji filmu zbliża go do kręconego na gorąco i pospiesznie zmontowanego dokumentu: stąd zastosowanie głównie naturalnego światła, zdjęcia kręcone kamerą z ręki i pozbawiony czystych kolorów obraz. Wszystko to od pierwszych chwil tworzy specyficzną, niesamowitą atmosferę, która "gęstnieje" w miarę rozwoju wydarzeń. Być może właśnie dlatego świat Królestwa intryguje i zadziwia. Dowcipnie i zwięźle ujął to Lars von Trier: "Królestwo to serial familijny - przestraszy całą rodzinę".

Legendarny serial Larsa von Triera, który - niczym bollywoodzki "masala movie" - łączy w sobie różne gatunki: komedię, dramat, film obyczajowy, kryminał i przede wszystkim horror. Akcja rozgrywa się w tytułowym "Królestwie", tj. kopenhaskim szpitalu, gdzie mają miejsce dziwne oraz tajemnicze zjawiska. Nowo przyjęta pacjentka, Sigrid Drusse (Kirsten Rolffes), odkrywa, że budynek nawiedza duch dziewczynki z dzwoneczkiem. Prywatne śledztwo naprowadza ją na trop okrutnej zbrodni, jaka przed laty została tu popełniona. W 1919 roku, lekarz Aage Krüger (Udo Kier) zamordował własne dziecko. Pani Drusse postanawia ujawnić prawdę. Nie będzie to jednak takie proste, jak z pozoru mogłoby się wydawać...