Mam za sobą połowę serii i muszę przyznać, że anime jest niesamowite. Po mimo pewnej naiwności, wyrażającej się prze de wszystkim w nieskazitelnym wizerunku głównej bohaterki (bo w końcu Oscar, to taki rycerz w ślącej zbroi, która i swoją królową obroni i słabszym pomoże) to jednak ogląda się go rewelacyjnie i bez reszty wsiąka w cudowny, barwny klimat XVIII wiecznej Francji. I tutaj wielkie brawa dla japońskich twórców, którym udało się to, co wychodzi amerykanom, oraz wielu europejczykom parających się ekranizacją dzieł klasyki z nad Loary. A tu proszę... mamy europejski klimat w serii powstałej "gdzieś w Azji" na podstawie mangi, także stworzonej przez Japonkę. Co do historyczności serialu, nie będę się wypowiadać, bo to anime, a nie serial dokumentalny, a to wszystkie tego rodzaju produkcje mają swoje prawa. Wiadomo: to ubarwią, to wyrzucą, to dopiszą, ale co z tego? Robią to przecież dla atrakcyjności fabuły. Tak jest więc i tu. Ale opowiadana tutaj historia nie jest jedyną zaletą tej produkcji. Wiadomo przecież, że żaden film nie obejdzie się bez muzyki, a muzyka w "Lady Oscar", jest świetna, po mimo tego, że ma już swoje lata. Jest świetnie dobrana i bardzo dobrze podkreśla klimat serii. Onpening to niemal arcydzieło. Kreska także niczego sobie, bardzo eleacka, typowa dla starszych anime, typowa dla Riyoko-sama. Wyraźna, a za razem subtelna, jednym słowem dobra stara szkoła, bez oczu na pół twarzy... chociaż w zamian dostajemy całą galerię iskier (oczywiście w oczach), mimo to przyjemnie się na to patrzy... Acha, mówiłam już, że to diabelnie wciąga? Jak dla mnie... rewelacja.