Świetna dziewczyna, radosna, rezolutna i kreatywna, staje się żałosną, bezmyślną płaczką... Pewnie powinnam się do tego przyzwyczaić, tyle że we współczesnych dramach ten motyw jest złagodzony. W "My girl" doprowadzał mnie do szału.
Początek niezły, rozwinięcie znakomite, wiele scen zabawnych do łez (dowcipy, jakie Yoo-Rin robiła swoim kuzynom, zwłaszcza ten w saunie). Końcówka niestety żenująca.
Ojciec głównej bohaterki jest najgorszym ojcem w k-dramach - ale bardzo podoba mi się sposób, w jaki ta postać została napisana. W przeciwieństwie do postaci Jung-Woo: współczuję Joon-Gi Lee, że musiał się z nią zmierzyć. Bardzo dziwna postać asystentki - nie mam pojęcia, jaka była motywacja jej działań. Używanie postaci gadatliwych przyjaciół w celu popchnięcia akcji w końcu stało się nudne. Główny motyw muzyczny był tak nachalny, że musiałam go wyciszać... Szkoda, że Koreańczycy upierają się na 16 odcinków, japońska norma 10 zadziałałaby znacznie lepiej :)