Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że jeśli ktoś jest fanem super-hiper wybajerzonych popularnych
serii akcji, lub ogólnie mainstreamu to może sobie odpuścić całość (wszystkie serie Monogatari), bi nie znajdzie tutaj nic dla siebie.

Tutaj całość opiera się na dialogach, które są uzupełnione piękną niecodzienną animacją oraz
wspaniałą muzyką.
Raczej nie znajdziecie dynamicznych walk (ok, może parę scen jest, ale na ~50 odcinków to i tak jest kropla w morzu) i mainstreamowych modeli postaci.

Kluczem do zrozumienia fenomenu tych serii, jest dokładne analizowanie dialogów i nawiązań do
poprzednich odcinków (lub przyszłych, dużo było sytuacji, gdzie pewne niezrozumiałe zdanie
nabierało sensu dopiero w następnych rozdziałach a nawet seriach).

Dla mnie osobiście jest to totalne mistrzostwo, jeden z najlepszych tytułów jakie widziałem.
Oprócz dialogów i tego, o czym wspominałem wyżej, bardzo ważna rzeczą jest to, że fabuła nie
skupia się wyłącznie na jednej postaci (jak to często bywa w popularnych bardzo hajpowanych
seriach). Tutaj jakby nie patrzeć, nie ma postaci pobocznych. Dla każdego poświęcona jest
podobna ilość czasu. Każda postać jest inna (nie tylko o wygląda oczywiście chodzi).

Zdecydowanie polecam wszystkich, którzy szukają czegoś więcej niż efekty, walki i idiotycznych
postaci z syndromem boga.