Dzisiaj TVP1 wyemitowała 4 ostatni odcinek serialu Napoleon, pozwalam sobie więc na refleksje z mojej perspektywy. Jak zwykle dość długo przyszło czekać polskim widzom na film według powieści Maxa Gallo. Powieść dosyć interesująca, przy pewnej dozie tolerancji strawna nawet dla historyka zajmującego się postacią, jeśli ten potrafi odróżnić powieść historyczną od publikacji naukowej. Co do filmu- obsada powalająca na kolana zarówno nazwiskami jak i efektem aktorskim prezentowanym w serialu, niezłe zdjęcia, dobry montaż, stary ale poruszający zabieg z retrospekcją wydarzeń poprzez wspomnienia głównego bohatera. Co do treści to dla historyka zajmującego się N, czy dla pasjonata, wreszcie kogoś, kto miewał romanse z literaturą na temat mającą przypisy, dzieło jest raczej ciężkostrawne i musi budzić pewne sprzeciwy. O ile pierwsze dwa odcinki były przyzwoite, jeśli chodzi o tę minimalną poprawność historyczną, to 2 ostatnie nie do przyjęcia. Wydaje się, że ten momentami dość mocno zafałszowany obraz jest przede wszystkim wynikiem dokonania zbytnich skrótów, na pewno niezbyt szczęśliwych. Fałszują one zarówno obraz ludzi jak i wydarzeń. Oprócz nieszczęsnych skrótów jest też parę ewidentnych przekłamań. Ostatnie odcinki obejmowały najbardziej dramatyczny okres życia Napoleona- obfitujący w wydarzenia gdzie niuanse, szczegóły są dość istotne dla zrozumienia powodów i faktycznych skutków. Oczywiście film wymaga skrótów i innego podejścia niż książka, ale to nie usprawiedliwia tego, że w efekcie obraz staje się fałszywy. Reżyser wyraźnie darzył N sympatią, którą próbował przekazać widzowi, ale faktycznie bardzo spłycił tę postać, czyniąc ją trupio bladą w porównaniu z oryginałem, podobnie jak uczynił z resztą. Napoleon właśnie jako bujny charakter, jego wrażliwość, świat uczuć w połączeniu z genialnym umysłem, jest najciekawszy, porywający i tam można odnaleźć wiele argumentów łagodzących wątpliwe moralnie posunięcia tej postaci. Kwestie sercowe N tak atrakcyjne dla filmu, a tak ważne w jego życiu zostały przedstawione kiepsko. Tym czasem ta osobowość, indywidualność rzetelnie przedstawiona sama potrafi się doskonale bronić. Taka moja refleksja. Pozdrawiam