Ten serial nie jest geniuszem zbrodni. Nie czuć w nim za grosz tego charakterystycznego, detektywistycznego czy policyjnego klimatu. Brakuje dokładnego śledztwa, dowodów, a kamery tutaj nie istnieją. Jeśli ktoś szuka ambitnej rozrywki, śledzenia zbrodni razem z bohaterami, akcji pokroju Detektywa czy Sherlocka - nie ma tutaj czego szukać. Killing Eve zostało obdarte z tych wszystkich procedur, zostało obdarte z realistycznej rzeczywistości.
Świat w serialu to bajka i niektóre kwestie spycha się do tyłu tak mocno, że są niewidoczne, a inne grają zawsze pierwsze skrzypce. Tą nadrzędną jest skomplikowana i obsesyjna miłość-nienawiść głównych bohaterek. Pozorowane realia oglądamy przez pryzmat różnych emocji i przemyśleń bohaterek. Okazuje się, że nie umiemy nienawidzić żadnej z nich, każda jest po prostu ludzka i działa w konkretny sposób z konkretnych powodów, nawet jeśli jest psychopatką i zabija innych bez poczucia winy. Ba! Umiemy ją nawet kochać.
Wątki kryminalne są ważne, ale zostają szkicem dla namalowania charakterów postaci i napięcia w scenach, które mocno łapią za serce bądź bawią, muzyka jest fenomenalna!
To czego spodziewamy się po kryminale czy thrillerze jest tutaj dostępne w pewnej ilości, ale ten serial posiada również coś magicznego, czego nie dostaniemy nigdzie indziej. Do tego chce się wracać. Wielkie serducho dla serialu ode mnie.