Tak lubiłam ten serial, a tu taka niska ocena :(, przecież to bardzo dobre dziecięce kino. Jest specyficzny -to prawda, bo przecież to ekranizacja liryczno-zabawnej prozy Kornela Makuszyńskiego, ale również ciepły, pouczający, wzruszający i radosny. Ceniłam go za scenografię, za rolę Irenki, za pewien klimat lat 90, za dobre aktorstwo i mocną obsadę, wpadające w ucho piosenki., na które "polowało się", w czasach kiedy nie można było wyszukać wszystkiego w internecie...Pamiętam że oglądanie tego filmu (serialu) było poranną przyjemnością niedzieli... Zrealizowany sprawnie i dość wiernie, stanowił element mojej krainy dzieciństwa, miałam go nawet nagranego na taśmę VHS i oglądałam do oporu wiele razy. Konsumowałam :) ulubione sceny i co rusz "właziłam" w ten beztroski, międzywojenny klimat przez co byłam bardzo szczęśliwa, bez fast foodów, internetu, laptopa, tabletu, I-Phona, Smart Phona, wakacji w Egipcie, nart w Aspen, ubrań z Galerii i tych wszystkich. Powtarzam się, ale uderzyła mnie tak niska ocena dla bardzo dobrego skądinąd kina dziecięcego. Takiej naszej polskiej klasyki, jak "Małe kobietki" dla Anglosasów. Szkoda, że to już się nie podoba ...