Powracający
Les Revenants
2012 - 2015
- Podstawowe informacje
- Lista wszystkich sezonów
- Opinie i Nagrody
- Multimedia
- Rankingi
- Pozostałe
powrót do forum serialu Powracający 
ocenił(a) serial na 6 
ocenił(a) serial na 4 ocenił(a) serial na 6 ocenił(a) serial na 6
Aktorstwo, scenariusz i reżyseria tego serialu są po prostu szokujące. Poziom kina klasy C. Oglądam pierwszy odcinek i jest on dla mnie kompletnie niezrozumiały. Reakcje bohaterów na zaistniałe wydarzenia wydaja mi się zupełnie niedorzeczne. Właściwie reakcji czy jakichś żywszych emocji w tym filmie brak. Za mało zapłacili aktorom? A reżyser chyba nigdy nie widział człowieka zdziwionego, zaskoczonego i przerażonego. Jak by widział, to kazałby aktorom tak grać.
No bo jak to? Blondynka wraca do domu, chodzi po mieszkaniu, a jej matka stoi i patrzy. Patrzy, patrzy, patrz... na twarzy żadnych emocji, żadnej miny... Dzwoni po ojca. Przychodzi ojciec i to samo. Patrzy na córkę wracająca z zaświatów, jak na samochód, który nie chce odpalić. Oj tam, oj tam - dzieją się dziwne rzeczy, ale nie będziemy pytać córki, skąd się tu wzięła, jakim cudem... Postoimy i z kamienna twarzą będziemy się przyglądać, jak robi sobie kanapkę.
Potem ten siwy, starszy gość. Żona wróciła, położyła się obok niego w łóżku, a on nic. Patrzy. Potem ona chodzi po mieszkaniu, a on nawet nie zapytał, skąd się tu wzięła? Bez słowa wyszedł z domu i rzucił się w przepaść. A co tam. Po co zaspokajać ciekawość? Lepiej od razu odebrać sobie życie, nie oczekując wyjaśnień tej dziwnej sytuacji.
Na swoje nieszczęście oglądam tez wersję pokutną, czyli z polskim dubbingiem.
Reakcje bohaterów przedstawiają po prostu szok i - wbrew pozorom - to jest właśnie najczęściej obierana postawa w obliczu czegoś niewytłumaczalnego. Tak się zachowują ludzie w realnym życiu. Nie jest to krzyk czy masa pytań, a właśnie przysłowiowy "brak języka w gębie". Potem zaczynają się delikatne pytania, bo człowiek boi się, nie wie z czym ma do czynienia więc wszystko robi bardzo delikatnie; nie naciska. Fakt faktem, że prawdziwe reakcje rzadko są pokazywane w filmach bo mogą wydawać się po prostu nudne. Dlatego w produkcjach USA (i nie tylko) jest krzyk i masa pytań.
Ale brak reakcji nie jest reakcją. Więc powstaje pytanie - co to znaczy "prawdziwe reakcje"? Stać nieruchomo z kamienną twarzą, to są prawdziwe reakcje? Prawdziwsze od krzyku i przerażenia wypisanego na twarzy? Nie ma znaczenia, czy film jest USA, czy innej produkcji - ma pokazywać emocje. Film ma oddziaływać obrazem.
Szok tak właśnie wygląda. Stoisz wtedy jak słup soli i z reguły patrzysz na coś (niekoniecznie na obiekt, który cię zszokował) nie mogąc przy tym wymówić ani słowa. Cytują za stroną stres.jaksobieradzic.pl: "Pierwsza faza ostrej reakcji na stres traumatyczny to charakterystyczne zawężenie uwagi, trudności w interpretacji bodźców dochodzących do osoby chorej, a także zaburzenia orientacji. Te objawy prowadzą do stuporu dysocjacyjnego, czyli wyłączenia z otaczającej sytuacji. Osoba pod wpływem szoku może przestać mówić, poruszać się, reagować na bodźce". Odpowiadając na twoje pytanie: tak, stanie z nieruchomo z kamienną twarzą to prawdziwa, realna postać szok. Jedna z wielu oczywiście. Co człowiek, to inna reakcja.
Ps. Sorry za literówki. Odpowiedź pisałam na szybko, a opcji edycji nie widzę.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
