To dobrze, że dałeś se spokój :)

Ja mam podobne odczucia - pierwsze kilka odcinków pierwszego sezonu jest nudnawych. Drugi sezon w całości jest taki sobie. Reszta to arcydzieło.

Ja też odpuściłem po 3 odcinku

Daj SE spokój z filmami .

Miałam tak samo. Raz obejrzałam pierwszy odcinek i na długo miałam dosyć. Za jakiś czas znowu obejrzałam pierwsze 2 odcinki (albo dałam radę tylko półtora - jakiś gość łazi po sądach i biurach, chce dobrze, a wszyscy go nienawidzą, nuda, nuda, nuda...). Oceny serialu dają do myślenia - więc zrobiłam kolejne podejście. Tym razem obejrzałam do końca. Serial nie należy do kategorii rozrywkowej i trzeba się wykazać cierpliwością, żeby połapać się, kto jest kim i pogodzić z tym, że zło nie zostanie ukarane, dobry policjant będzie bohaterem, ulubieńcem kolegów (i widzów). Nie ma co się spodziewać superaut, supertechnologii czy nieograniczonych funduszy sprawiających, że sprawy rozwiązuje się przez dwa kliknięcia w komputer. Żaden policjant nie jest nieskazitelny. Mamy idiotów, niewiedzących o co chodzi w sprawie, którą się zajmują, mamy agresywnych typów, którzy są w policji tylko po to, żeby na kimś wyżyć się fizycznie w majestacie prawa. Mamy takich, którym się nie nic chce. Nie chcą też więc, żeby się chciało komuś innemu. Mamy karierowiczów, mamy miernoty na szczycie i dobrych gliniarzy odsuniętych od istotnej roboty. W tle polityka, układy, gra - zarówno po stronie stróżów prawa, jak i przestępców.
Kilka sezonów zeszło zanim polubiłam jakiekolwiek postaci tak, żeby bać się czy przeżyją kolejny odcinek.(I jak tu wierzyć burmistrzowi, jeżeli przed The Wire obejrzało się Grę o Tron?)

Zdanie o burmistrzu miało być później. Post dodał mi się 'sam' i teraz nie mogę go edytować...
Poza tym serial wielokrotnie bardzo przypomina, o tym co się dzieje w realu i nad czym się chce płakać - prawda jest nieważna, ważne są pozory, praca jest nieważna, ważne są statystyki, nieważne, co umiesz, ważne kogo znasz....
Chciałam jeszcze dodać, że najbardziej rozwalił mnie sezon trzeci - o dzieciakach z biednych dzielnic. Wyfiokowana mamusia wysyłająca 15-latka na ulicę, żeby zarobił pieniądze na dealerce, czy też inna przehandlowująca dzieciom bony na jedzenie.... (i znowu szkoła, w której liczą się statystyki - bo za nimi idzie kasa. Realna edukacja schodzi na dalszy plan).

Warto obejrzeć. Mimo że serial nie uwodzi od pierwszego kadru i pozostawia w depresyjnym nastroju po kadrze ostatnim.

Zbierałem się do tego serialu chyba dwa lata. Ale jak w końcu wsiąkłem to wiem, że trudno będzie znaleźć coś lepszego. Dla mnie numer dwa po Narcos. Komentarze tutaj pomogły mi i zacząłem od 10 odcinka pierwszego sezonu, ale jestem teraz pod koniec czwartego i wiem już, że wrócę do początku pierwszego sezonu, którego nie mogłem przejść na starcie.

ja też se dałem spokój po 3 odcinkach, tylko głąbą i dupką może się to podobać takie flaki z olejem