Tyberiusz jest postacią fikcyjną, to po pierwsze.
Po drugie, nawet jakby doszło do takiego wydarzenia to myślę, a wrecz jestem przekonany, że Cezar zrobił by wszystko aby to nie wyszło na jaw.
Pozdrawiam

Musisz wiedzieć, że w pewnych sprawach serial był jedynie luźno inspirowany faktami historycznymi. Po pierwsze Marek Licyniusz Krassus nie miał syna o imieniu Tyberiusz- polecam pogooglować drzewo rodowe Krassusów. Po drugie na dobrą sprawę z historycznego punktu widzenia nie bardzo wiadomo co robił i gdzie przebywał Cezar podczas powstania Spartakusa. Twórcy serialu bardzo zgrabnie wykorzystali tą lukę w źródłach historycznych i zrobili z niego szpiega w obozie buntowników. Cały czas nie bardzo mi się podoba taki pomysł na Cezara, ale w ostatecznym rozrachunku ujdzie. Po trzecie źródła historyczne mówią (choć o tym akurat nieśmiało ;) że Cezar był biseksualistą. Było to bardzo częste zjawisko wśród patrycjuszy, więc można ufać, iż faktycznie tak było. W serialu to Tyberiusz został pokazany jako biseks, a Cezar wręcz przeciwnie- 100% heteryk. Być może jednak plotki o rzekomym biseksualizmie Cezara wzięły się stąd, że faktycznie ktoś go tam wziął od tyłu, może nawet któryś z dwóch synów Krassusa i może zaczęli o tym rozpowiadać legioniści, którzy go wtedy trzymali tak jak pokazane to było w serialu. Zmierzam do tego, że jeżeli na jakiś temat nie ma jasnych dowodów historycznych, to można snuć podobne przypuszczenia ;)

Słyszałam, iż Cazara pieprzył Nikomedes IV, król Bitynii

Owszem, później ta historia się ciągnęła za Cezarem do końca życia. Na przykład podczas jego tryumfu podpici żołnierze śpiewali:

"Cezar zniewolił Galię, a Cezara zniewolił Nikomedes
A teraz tryumf odbywa Cezar, który położył Galię
A nie Nikomedes, który położył Cezara"

Biedny Cezar nie mógł zareagować gdyż musiał stać w bezruchu na rydwanie ;) A legioniści w innych pieśniach radzili Rzymianom by ukryli swoje żony przed "łysym rozpustnikiem". Cezar sobie zasłużył na to miano swoim zamiłowaniem do zamężnych kobiet.

Co do samego serialu, nie spodobało mi się przedstawienie Cezara. Starożytni historycy twierdzą raczej, że był chuderlawym i delikatnym młodzieńcem, a nie mięśniakiem osobiście zarzynającym hordy wrogów. W czasie powstania Spartakusa Cezar prawdopodobnie był zajęty romansowaniem w Rzymie.