Lubię filmy w tym klimacie, szczególnie z tym bliskowschodnim sznytem. Ale tu fabularnie jest tyle dziur, uproszczeń i nielogiczności, że wręcz budzi to zażenowanie, a momentami niepohamowaną wesołość.

Generalna konkluzja jednak jest taka:

1. Izraelskie służby specjalne, dysponujące kosmiczną technologią i rozbudowaną agenturą, to zbieranina nieudaczników, którym nic się nie udaje (to nie pierwszy film zresztą, z którego to przebija). Słuchanie rozkazów to też ewidentnie nie jest mocna strona izraelskich funkcjonariuszy.
2. Do rozpykania misternych planów przygotowanych przez potężne izraelskie służby i przepotężna armię wystarczy jeden kolo, który ma intuicję i trochę umiejętności kojarzenia faktów.

Zasadniczo też zastanawiam się czy taki był zamysł scenarzystów i reżyserów, ale postacią budzącą najwięcej sympatii jest główny antagonista. Cała reszta to zbieranina osobistości mniej lub bardziej działających na nerwy.