Zabicie dwóch ludzi w zamian 47, których zabiła grupa Ricka robi z Negana naprawdę złą postać? To Rick zadarł z Neganem, a nie Negan z Rickiem.

Możnaby gościa przedstawić w jeszcze lepszym świetle. Początkowo ustalił proporcję rewanżu na 1/47 ale po tym, jak Daryl strzelił mu w pysk, proporcja uległa zmianie do 2/47. Można więc powiedzieć, że z początku okazał się niemalże wspaniałomyślnym wujkiem.

Do dziś sobie zadaję pytanie, jak udało mi się przebrnąć przez tą makabryczną szmirę, aż do początku siódmej serii odcinków. Podejrzewam, że dzięki szczególnemu urokowi tego serialu, zbudowanego na ukazywaniu różnorodnych relacji międzyludzkich i ich rozwoju. To chyba najlepsza recepta na stworzenie ciekawego filmu.

Kiedyś oglądałem wywiad z Zemeckisem, który opowiadał, na czym - jego zdaniem - polega niesamowita popularność "Powrotu do przyszłości", który wyreżyserował. Powiedział wtedy, że kluczem sukcesu jego trylogii jest ukazanie relacji między ludźmi, tego jak się zmieniają i rozwijają. Sam pomysł podróży w czasie stanowi pretekst do intensywniejszego ich wyeksponowania. I tak jest chyba w przypadku "Walking dead". Niemal każdy odcinek to parszywa rzeźnia trupów. Coś, co większość miłośników kina zalicza do najgorszej kategorii horrorów, będących zwykłym kiczem i obrzydliwością. Tymczasem oprócz obrzydzenia, ten film potrafił wzbudzić zainteresowanie historiami osób, które w tej potworności uczestniczą.

Jak zauważył Wg_50 odcinek 7.1 był przeciążony emocjami. Dla mnie okazał się tym, który zaważył na moim porzuceniu tego serialu. Nie wytrzymałem stopnia sadyzmu. Nie wiem czyim psychopatycznym fantazjom pozwolono się wyżyć, aby stworzyć coś tak potwornego. Jest pewna grupa osób, która poszukuje emocji w rodzaju "Ładunku 200" lub przeglądania filmów z brutalnych egzekucji w krajach bliskiego wschodu. Kiedyś w latach 80-tych była popularna pewna seria ukazująca egzekucje i wypadki, zatytułowania "Oblicza śmierci". Umożliwiała obejrzenie z bliska umierania człowieka. I ten odcinek serialu jest moim zdaniem możliwy do przyswojenia głównie dla publiczności o podobnych gustach. Ten odcinek obrzydził mnie do tego stopnia, że wywołał zdecydowaną niechęć do brania udziału w dalszych losach filmowych bohaterów. Może zbyt ckliwy się zrobiłem w ostatnich latach, i tym samym nie jest to już kino dla mnie.

Ciekawe jest, że dokładnie po tym odcinku też przestałem oglądąć chociaż sam nie wiem czemu :P Natomiast 2 dni temu oficjalne zakonczenie trzeba będzie w koncu zmęczyć te 4 ostatnie sezony

Ja nie mogłam się otrząsnąć po tym odcinku. Coś w tym jest, że tutaj nie chodzi o te chodzące trupy, ale o ukazanie ludzi i ich emocji, jak się zmieniają, do czego muszą się czasami zmusić, żeby przetrwać. Ten odcinek wypruwa z emocji, przeżuwa nas i zostawia skonsternowanych i bezsilnych. Trochę tak jak bohaterów, którzy przeżyli.

Takie samo zdanie, kropka. Ten serial się dla mnie skończył. Choć jak szczerze zreflektuje, to psychopatyczne wstawki były tam już wcześniej. Jakoś to ciągnęły relacje. Teraz to po prostu przegina. Zwykle, jak braknie pomysłów, to zaczyna się w serialu epatowanie seksem. To się skończyło - została czysta brutalna przemoc.

strasznie emocjonalny odcinek tak samo ostatni z 6 sezonu. Ciężko przestać myśleć o tym co się wydarzyło po środku kręgu Zbawców gdzieś po srodku lasu :-/ Odcinek najlepszy pod względem ukazania emocji a aktor grający Negana zagrał znakomicie moim zdaniem bo to on zbudował to wszystko o czym staram się teraz jakoś zapomnieć, wyrzucić z psychy :-D

Jeśli o mnie chodzi to od 4 lat nie mogę pozbyć się obrazu Glenna z głowy. Oglądałem masę horrorów i bardzo makabrycznych. Od Diabelskiego nasienia przez Opowieści z krypty widząc Ducha po Blair Witch, ale nic nie utknęło mi tak jak ten obraz. Jest mega mocno pokazany i pewnie przez klimat odcinka każdy tutaj czuję niepokój i strach dodatkowo w połączeniu z tym naprawdę dociera głęboko do człowieka