Na wstępie chciałem nadmienić, iż do napisania recenzji Farscape'a zabierałem się dosyć długo z racji mojego dużego emocjonalnego przywiązania do tego serialu. Wolałem poczekać kilka miesięcy od momentu zakończenia jego oglądania. Mój osąd się jednak nie zmienił. Jest to najlepiej wyważony serial SF jaki dotychczas widziałem

W recenzji znajdują się spoilery.

Fabuła i postacie:

Ewoluuje w doskonały sposób - po nieco monotonnym początku wyłania się ON, mroczny, tajemniczy, ale miejscami groteskowy Scorpius. Ta kreacja bardzo mi się podobała. Jego (w pewnym sensie) więź z głównym bohaterem jest prowadzona w ciekawy sposób. Moja ocena tej postaci zmieniała się z czasem - na początku go nie lubiłem, czekałem z niecierpliwością, czy wyciągnie kopyta juz w 2 sezonie. Z czasem poznając jego historię (mimo panującego w serialu przesłania, że jest tym "złym") zacząłem nawet odczuwać do niego sympatię i zrozumienie poznają całą historię jego życia, a także widząc jego autentyczną nienawiść do Scarran. Ponadto jego relacje z Bracą to przykład zagmatwanej, ale pięknej przyjaźni dowódcy i żołnierza idealisty (myślę że nie jest aż takim "służącym" jak był kreowany).

Celowo zacząłem od Scorpiusa, bo wiadomym jest, iż teraz przejdę do najważniejszych spraw - relacji Aeryn i Johna - miłości pięknej, ewoluującej, ocierającej się nawet o śmierć i dramat (wskrzeszenie Aeryn "kosztem" Zhann). Jestem skłonny stwierdzić, iż jest to najlepiej poprowadzony wątek romantyczny jaki widziałem w SF (konkurować może raczej tylko Jadzia Daxx i Worf z ST:DS9) - mamy tu wszystko a przede wszystkim "mentalną" ewolucję zgorzkniałej i "męsko-samodzielnej" Aeryn zderzającej się z "kowbojskim" Johnem.

Należy wspomnieć także o pozostałych bohaterach, którzy mają "w odcinkach" (co należy pochwalić) poświęconą odpowiednią ilość czasu. Osobiście mam wrażenie, że twórcy gry komputerowej "Mass Effect" (jeden z moich ulubionych cyklów) inspirowali się nieco tym "dziwnym" zbiorem bohaterów.

D'Argo - silny, wojowniczy, czasem barbarzyński ale też uczciwy bohater, obrońca o którym zapewne marzyłoby większość kobiet. Do tego pokazane jego trudne relacje z synem :)

Zhaan - mistyczna, uduchowiona, spokojna (do czasu) "kobieta" (w końcu to "roślina") - której koniec jest naprawdę smutny

Stark - z początku "świr" - nie wyglądał na osobę, która będzie odgrywać większą rolę w serialu, dlatego był dla mnie największym pozytywnym zaskoczeniem

Chiana - rozwiązła dziewczyna (?), kobieta (?) - czasem irytująca, ale nadawała serialowi kolorytu

Pilot i Moya - niby sympatyczni ale potrafili też pokazać "pazury" - przedstawienie "żywego" statku było bardzo innowacyjne i podobało mi się

Jool - dziwna postać, ale okazała się bardzo sympatyczna i ciekawa

Sikozu - brawa za to, że troche czasu potrzeba, aby domyślić się iż jest złowieszczą zdrajczynią - podobało mi się to w jaki sposób "skończył" z nią Scorpius

Rygel - indywiduum! Niby mały "stworek" ale z jak bogatą historią (i wesołymi historyjkami :))

No i na koniec Crais który z "dupka" stał się bohaterem - scena zjednoczonej śmierci z Tallynem była na swój sposób wzruszająca !

Zapewne pominąłem wiele aspektów, ale trudno skondensować tak dobry serial w kilku zdaniach.

Oprawa A/V

Efekty specjalne jak i charakteryzacja dzięki licencji twórcy Muppetów jest rewelacyjna, bardzo mi się podobała - nie była aż tak cukierkowa, jak myślałem na początku że będzie. Postacie i rasy są bardzo zróżnicowane. Plenery były wspaniałe. Do muzyki również nie ma większych zastrzeżeń - nie przeszkadzala, ani nie irytowała.

Podsumowanie

Epicka historia miłosna, zagmatwana historia głównego "wroga", ciekawi bohaterowie - to chyba 3 największe atuty "Farscape" - dla mnie bomba. Ciężko będzie znaleźć kiedykolwiek tak dobry serial. Polecam :)

PS.

Nie wspomniałem o doskonałym przedstawieniu relacji ojca z synem u Jacka i Johna - piękne!

Pominięcia innych rzeczy nie były celowe.