Wspaniały sezon pierwszy, świetny drugi, przyzwoity trzeci i kiepski czwarty. Nie patrzyłem zbyt optymistycznie na 5, a okazuje się być najlepszym ze wszystkich. Wszystkie trzy odcinki 10/10.

@avenitr
"Wspaniały sezon pierwszy, świetny drugi, przyzwoity trzeci i kiepski czwarty. Nie patrzyłem zbyt optymistycznie na 5, a okazuje się być najlepszym ze wszystkich. Wszystkie trzy odcinki 10/10".

Podpisuję się pod tą opinią czym tylko się mogę. Mam identyczne zdanie. Oby nic nie zepsuli i zakończa sezon na szczycie.

Dla mnie osobiście trzeci był zdecydowanie lepszy niż drugi, a czwarty był faktycznie słabiutki.
W trzecim sezonie wrażenie na mnie zrobił posępny klimat, silniejszy niż w drugim, znakomicie zobrazowany upadek rodziny Tobinów, tragiczna i znakomicie zagrana rola Tate'a Donovana ( Tom Shayes). Czwarty sezon to pomyłka, od pierwszych odcinków już nie pozrywał a zakończenie dramatycznie wręcz głupie i naciągane. Robiony chyba bez pomysłu i jakby "na siłę", co było wyraźnie wyczuwalne od początku.

Sezon piąty jest zdecydowanie lepszy, jak na razie dorównuje legendarnemu już sezonowi pierwszemu. Jest tylko jedno "ale" które mi psuje zabawę.

[SPOILER]

W bodajże pierwszym odcinku jest scena pokazująca wyraźnie, że Naomi Walling bynajmniej samodzielnie "samobójstwa" nie popełniła. W praktyce kryminalistycznej występuje termin tzw. "śladu zawahania". Każdy samobójca podcinając sobie żyły pozostawia ten ślad. Medycy sądowi potrafią rozpoznać, czy ktoś sam ciął, czy też cięcie zostało zadane przez kogoś innego, kto tylko próbował upozorować samobójstwo. Z tego co czytałem w podręcznikach do suicydologii oraz wiktymologii skuteczne upozorowanie samobójstwa jest niezwykle trudne, w praktyce niemożliwe, szczególnie w tak charakterystyczny sposób jak samookaleczenie w celu wywołania uszkodzenia układu krwionośnego i spowodowanie krwotoku ze skutkiem śmiertelnym

Właśnie ten fakt będzie chyba kluczowym dla rozstrzygnięcia tego sezonu. Pytanie kto wynajął zabójców: Patty, firma Naomi, czy tajemniczy sponsor McClarena.

To nie pierwszy serial czy film, gdy jest pozorowane samobójstwo jakiejś osoby i nikt nie bierze pod uwagę, że to mogło być zabójstwo.

Fakt, bardzo dobry 5 sezon :):) szczerze mówiąc nie wyobrażałam sobie że będzie, aż tak dobry :):) Brawo ... No i czekamy na dalszy rozwój wydarzeń :):)
Pozdrawiam

Ciekawy temat sezonu nr 5. Ryan Phillippe dostał podobną rolę jaką zagrał w Lincoln Lawyer.

Odcinek spokojny (co nie jest minusem) głównie ze względu na przesłuchania. Do głównego wątku zostały wprowadzone dwa kolejne - pani Parsons i szefów Fundacji. Atmosfera się zagęszcza. Ponadto autorzy nie uraczyli nas żadnym flashforwardem (tygodniowego nie biorę pod uwagę:)).

Jestem świeżo po obejrzeniu s5e7
Szokujący dobry piąty sezon.

No, jeszcze lepiej niż wychwalany na tym forum s5e3. Scena z deposition była lekką w porównaniu do starcia pomiędzy Patty i Ellen na lotnisku.

Najlepsze z całego sezonu jest oddanie stanu ducha i umysłu Ellen. Siła ciężkości w opowiadaniu tej historii niemal zupełnie przerzucona jest już na Ellen. Jej sny (coraz mniej pokazywanych jest snów Patty, coraz więcej Ellen), zwidy, to niemal zbliżenie się Patty i Ellen na lotnisku (wspólnie i w porozumieniu podpieprzyły wino) jednak zakończone „prawie-że-przekonującym” (a na pewno zagranym z ogromnym zaangażowaniem) teatrzykiem Patty pod tytułem „ja jestem tak niewinna” i reakcją pełną złości i odrazy było jednym z najbardziej dramatycznych, najlepiej zagranych i wyreżyserowanych konfrontacji dwóch potężnych osobowości jakie widziałem w serialach.

Głównym wątkiem jaki spaja wszystkie sezony jest nierozwiązana i nierozliczona (pomimo wszystko...) kwestia próby morderstwa Ellen które zleciła (miała zlecić?) Patty. Oczywiście nie wyczerpuje to wszystkich niuansów relacji pomiędzy tymi dwiema kobietami, ale to jest sprawa podstawowa. Wiara w to, że Patty chciała zabić Ellen jest u niej silna, to chyba najsilniejsza motywacja do podejmowania działań, a na pewno w jej przypadku. Patty negując to, że zleciał owe morderstwo, negowała tym samym całą osobę Ellen, a bynajmniej pewną „ideę przewodnią”, swoiste „podstawowe założenie” tej osoby. Z jednej strony Patty mogła kłamać, przecież, jak to określił Ray Fiske ta kobieta jest „full of shit”, z drugiej strony może nie, a „paranoje powoduje ze pewne rzeczy widzimy takie, jakie chcemy aby je zobaczyć”?

Tak czy siak świetny serial, świetny sezon. Mam nadzieje, że producenci nie zarżną go i nie wpadną na pomysł nakręcenia s6. Finał powinien być ultra dramatyczny i wciskający w fotel, a fani powinni go takim właśnie zapamiętać. Wygląda na to, że serial nie odniósł jakiegoś oszałamiającego sukcesu komercyjnego i nie grozi nam ciągłe „dokręcanie” kolejnych, coraz słabszych sezonów.

Nie no, finał we wrześniu będzie i to koniec serialu. Nie mogę się już doczekać, szczególnie, że ostatni odcinek jakoś zbytnio mi się nie podobał. Jednak generalnie ten sezon jest po prostu genialny, rozmowa Ellen i Patty na lotnisku bardzo mnie zaskoczyła i mam teraz jeden wielki mętlik w głowie :D