Natchnęłam się na pewną opinię i chciałabym się do niej odnieść "Największą porażką (tragedią) dla Patty było to, że Ellen przestała być prawnikiem i została mamusią."

Zgadzam się z tym, że Patty bardzo dotknęło to przypadkowe spotkanie po latach. To była genialna scena, wisienka na torcie całej serii. Zupełnie jednak nie odebrałam tego tak, że ma jej za złe wybranie innej ścieżki - stanie się oddaną mamą i żoną. Może i wolałaby żeby Ellen kontynuowała swoją karierę i wówczas, mogły prowadzić w sądzie gry, czy to w tej samej drużynie, czy po przeciwnych stronach. Myślę, że to jednak płytka interpretacja jej głębokiej i złożonej reakcji.

Ja widziałam na jej twarzy ból i żal wskutek innych refleksji. Jak sama kiedyś wspomniała, traktowała Ellen jak własną córkę. Fakt, miała dziwne metody "wychowawcze", w niecodzienny sposób traktowała ludzi, również tych, których szanowała czy podziwiała. Początkowo zatrudniła ją, gdyż była środkiem do celu. Nie mniej jednak, na przestrzeni czasu bardzo się do niej zbliżyła. Do Toma miała wielkie zaufanie na linii zawodowej, ale to z Ellen zawsze dzieliła się problemami osobistymi, dawała jej rady, szanowała jej zdanie, uznawała za niezastąpioną (nie chciała zatrudnić nikogo innego na jej stanowisko). Pomogła jej w karierze, dała jej środki na rozkręcenie pierwszej sprawy na swoje osobiste konto (4 sezon), a finalnie doprowadziła do procesu po dwóch stronach (w 5 sezonie poleciła ją temu hackerowi), a nawet dała jej wygrać, gwarantując wieloletnie wzięcie na rynku (przecież nie musiała jej informować o tym, że świadek zwrócił się przeciwko niej).

Myślę, że wizja, w której Ellen dziękuje jej za wszystko co dla niej zrobiła i przedstawia córkę, była jej podświadomym pragnieniem. Widzieliście ten uśmiech, tę najszczerszą radość i spełnienie, gdy to sobie wyobraziła? Ellen była dla Patty ważna i Patty chciała być ważna dla Ellen. Chciała nadal być częścią jej życia, mieć z nią kontakt. Nie przeszkadzało jej, że założyła rodzinę, ucieszyła się na myśl, że może poznać jej córeczkę.

W całym swoim życiu była rozgoryczona, pełna gniewu i żądzy zemsty za lata dziecięce (5 sezon pięknie wyjaśnił motywy jej postępowania, nienawiść do ojca i zahartowanie wbrew jej woli, gdy była mała). To dlatego w całej swojej karierze zawzięcie broniła niewinnych poszkodowanych. Gdzieś w głębi serca miała wizje swojego życia, w którym jest spełniona rodzinnie i otoczona miłością. Te niespełnione potrzeby i obawa, że mimo sukcesu zawodowego nigdy nie zazna spokoju i szczęścia, przekładały się na jej liczne koszmary.