Niesamowicie dziwny serial. Po pierwszym odcinku wydawało mi się, że nic specjalnego. Ot człowiek budzi się na pustyni, trafia do jakiegoś miasteczka gdzie wszyscy starają się wmówić mu, że zwariował. Ot prosta historia z łatwo przewidywalnym zakończeniem. Bynajmniej. Każdy kolejny odcinek tak niesamowicie miesza i gmatwa tę historie, podsuwa a następnie zaciera nowe tropy, że do ostatniej, siódmej części wciąż zadawałem sobie pytanie „O co tutaj chodzi?”.

Wciągający, z szarpaną narracją. Czasem sceny pełne, wydawałoby się, błędów logicznych, irracjonalnych zachowań bohaterów, niby wpadek scenarzystów, ot np. jeden bohater poznaje kogoś, a następnego dnia zachowują się tak jakby znali się od dawna, albo ktoś zdradza kogoś w jednej scenie, a za chwilę obydwoje zachowują się całkiem normalnie, wszystkie stają się zrozumiałe bo taka jest konwencja całości. Oglądanie go to jak jazda po jakiś mocnych lekach psychotropowych. Czasem w jednym odcinku na 2-3 sek. pokazywane są ujęcia, które pojawią się dopiero za 2 odcinki. Sceny przeskakują, urywają się nagle, porzucają zaczęty wątek by już do niego nie wrócić. Ale tak czuje się główny bohater będący na skraju szaleństwa. Człowiek który nie wie czy to on zwariował, czy ludzie go otaczający; kto mówi prawdę, a kto kłamie; czy świat istnieje, czy to on przestał istnieć.

Serial z kategorii tych, które koniecznie trzeba zobaczyć min. dwa razy. Istna mieszanka Lyncha, Nolana, Kafki i "Truman Show".

Świetna obsada. To już trzecie serial (po „Jane Eyre” i „Luhter”) w którym Ruth Wilson jest po prostu rewelacyjna! Ian McKellen, spokój bijący od niego, do końca zastanawiamy się czy jest wszechmogącym władca wioski czy może wybawieniem dla jej mieszkańców?

Twórcy zwodzą nas do samego końca, mylą tropy, przeplatają ze sobą dwie historie z dwóch różnych (?) miejsc. Wiele wyjaśniają, ale wiele wątków zostawiają do rozwikłania widzom. Nie jest to serial wybitny, być może nawet nie bardzo dobry. Ale fascynująco wciągający i hipnotyzujący.

Polecam
10/10