Dwa odcinki wymęczyłem tego netflixowego tasiemca i dla mnie pas. Drętwa gra aktorska, dziurwa do bólu fabuła i chaotyczne skoki w czasie. To wszystko by rozciągnąć bylejaki scenariusz na jak najwięcej odcinków. Po kilku produkcjach Netflixa widzę pewien schemat rodem z telenowelii brazylijskich czyli dawkowanie informacji na tyle by widz był zmuszony obejrzeć kolejny odcinek i nie dlatego, że fabuła jest tak porywająca, a ze zwykłej ciekawości wręcz podirytowania, że po godzinnym seansie nadal wszystke wątki są rozgrzebane.

Przykład urzekającej sceny:

- typ zakochał się w dziewczynie, wysyła miłosne listy, zaprasza ją do siebie
- nocują w najgorszej spelunie po czym on nie chce jej nawet dotknąć ??
- kolejnego dnia mówi "pożycz 100 dolków" i odjeżdża ??^2
- wraca z zakupami za kilka tysięcy dolarów (pewnie wydał na ruletę)
- znowu jest bogaty i jadą do kurortu
- nasz złoczyńca stosuje swoją najlepszą broń: poznaj ludzi -> naćpaj -> okradnij
- i tak w kółko

Swoją drogą nie mógł im po prostu dać zwykłych środków nasennych? To wymiotowanie i defekacja to by dodać dramaturgii? Eh albo inna absurdalna sytuacja gdzie w całym misternym planie było okraść jakąś turystkę, po czym musiała być na imprezie, poznać każdego, zapamiętać twarze, na koniec jeszcze zrobili jej wycieczkę do stripclubu gdzie narobiła zamieszania na oczach setek ludzi. A to wszystko by ukraść max kilka tysięcy dolarów. Mastermind!