To drugi islandzki serial jaki oglądam, dlatego może spodziewałam się czegoś więcej. Akcja nie wciąga. Ba, nie ma akcji. W pierwszym sezonie odniosłam wrażenie, że celowo na małą wioskę sprowadzono 10 plag islandzkich, żeby w ogóle było o czym te odcinki kręcić. Podoba mi się główny bohater - choć jego tusza nie pasuje do wielu scen, zwłaszcza pościgów. Zanim ktoś mnie skrytykuje za ten osąd - nie chodzi mi o aktora, tylko o bohatera. Pozostali policjanci z tego posterunku to jakaś pomyłka. Odnośnie intrygi - ciekawy pomysł, jednak tempo odcinków i kompletne wymieszanie podobnie brzmiących imion i nazwisk sprawiło, że moja uwaga się wyłączała automatycznie co 5 minut. To, czego mi brakowało, to widoki Islandii (w poprzednim serialu ich nie zabrakło - aż dech zapierały). Brakowało też policjantów z ikrą i wartkiej akcji (chociaż momentami). Na koniec dodam tylko, że choć nie uroda jest najważniejsza, to nie dostrzegłam ani w tym serialu ani w tym poprzednim ani jednej fizycznie atrakcyjnej osoby (nie mam tu na myśli jakiejś Pameli czy Banderasa, tylko zwyczajną atrakcyjność). Kobiety mają szarą, ziemistą cerę, zmarszczki takie, że moja mama w wieku 65 lat nie wygląda aż tak staro (aż sprawdziłam wiek aktorek i jestem w szoku bo w większości to kobiety poniżej 45.roku życia), nawet dzieci nie są urodziwe. Mężczyźni z kolei wydają się niezadbani, jakby grzebień, fryzjer i nożyczki nie istniały w ich życiu (co ciekawe, najbardziej atrakcyjny wydaje mi się główny bohater). Może kolejny serial spodoba mi się bardziej.