Po tej szmirze jaką zaprezentował Netflix z prawdziwym wzruszeniem powróciłem do naszego świetnego polskiego serialu. Tyle było śmiechów, a okazuje się, że Wiedźmin Neflixa przy polskim serialu to gówno. Ostatnio czytałem po raz trzeci czy czwarty opowiadania i przy niektórych fragmentach miałem przed oczami sceny z polskiego serialu. Owszem, jest sporo różnic, zmian scenariuszowych w polskim serialu względem opowiadań, ale to co zrobił Netflix to totalna porażka! Nic nie trzyma się kupy, opowiadania wyzute są z najważniejszych cech i pozbawione pierwotnego sensu i przekazu. Praktycznie od początku twórcy już jadą z wątkami z Pięcioksięgu.

Polski serial przy Netfliksowym tworze to arcydzieło, które dobrze się ogląda. Jest klimat, dość wiernie przedstawione opowiadania, niektóre sceny kropka w kropkę wzięte są z kart książek. Różnice są widoczne szczególnie w trakcie trzech pierwszych odcinków: w dwóch pierwszych mamy przedstawioną młodość i szkolenie Geralta, a w trzecim zmienione opowiadanie "Miecz przeznaczenia", gdzie zamiast Ciri mamy Morenn. Później większość opowiadań została przedstawiona bez zarzutu. Pod koniec ponownie mamy kilka nieścisłości: masakra w Ellander, jednak jako zamknięta całość serial zachowuje klimat opowiadań. Do wymysłów scenarzystów polskiego serialu obok maskary w Świątyni Melitele w Ellander można by dodać wątek Gwidona/Falwicka, wiedźminów - renegatów, kobiety wiedźminki, wiedźmiński kodeks (w książkach niby się pojawia, ale Geralt przyznaje, że sam go zmyślił), aseksualność wiedźminów, Vesemira kapłana, czyli generalnie jak napisałem wcześniej głównie to co pojawiło się w dwóch pierwszych odcinkach. Lecz nadal to jest nic w porównaniu z tą abominacją stworzoną przez Netflix. Wątek Falwicka nawet się sprawdza, bo wprowadza do polskiego serialu pewną ciągłość i jakiś wątek, który trwa od początku do końca.

Od początku też widz może się przekonać, że to nie jest jakaś szczegółowa historia Geralta i między kolejnymi odcinkami mogą mijać nawet lata. Gdy w czwartym odcinku o polowaniu na smoka Geralt spotyka Jaskra i Yennefer to widać, że już się znają i są między nimi jakieś relacje. To jest fajne, bo opowiadania też były mocno wyrywkowe, to były jedynie niewielkie fragmenty życiorysu Geralta. I chociaż w samych opowiadaniach mamy opisane sytuacje w których Geralt poznaje Jaskra i Yennefer to w polskim serialu wprowadzono ich całkiem fajnie. Od początku czuć tą chemię między Żebrowskim i Wolszczak, Zamachowski jako Jaskier też się sprawdza. W netfliksowym serialu Jaskier jest tylko przygłupim towarzyszem Geralta, który czepił się go jak rzep psiego ogona i śpiewa słabe pioseneczki. W polskim serialu ich relacja jest dużo głębsza i czuć przyjaźń między nimi.

Twór Netflixa to jest groch z kapustą, pozbawiony klimatu z dużą dawką politpoprawności i fantazji scenarzytów. Czarodzieje z tego serialu byli jacyś dziwni. Dziwaczny jest styl magii jakiego używają magowie. Zamiast teleportować się do Sodden to płyną sobie łódeczką. Po wypuszczeniu jednego fireballa ginęli, WTF?! I ta scena kiedy jakiś gość obdziera ze skóry Calanthe, je tą skórę, a potem Fringilla wypruwa mu flaki i wróży z nich położenie Ciri. Co to ma być?! W książkach magowie byli raczej w standardowy sposób przedstawieni. Tak samo Nilfgaard przedstawiono jako jakichś sekciarzy, tymczasem to było normalne państwo, które podbijało inne państwa. Ten doppler też był doje*any. Bitwa o Wzórze Sodden to naplucie w twarz fanom opowiadań. Kilku magów, trzech wieśniaków, oto cała bitwa! Magowie ginący po wypuszczeniu fireballa to jest to! Tak samo jest z większością elementów. Przez serial przebrnąłem z bólem, często zasypiałem w połowie odcinka i musiałem się cofać. Jedyne plusy to niektóre sceny walki z Geraltem w roli głównej jak np. w Blaviken, chyba najlepsza scena w serialu, choć z drugiej strony w polskim serialu została ona przedstawiona wierniej z opisem: na targu był tłum ludzi, dwóch przeciwników Geralta wpadło na siebie, jeden wpadł na stragan z rybami, a Renfri próbowała omotać Geralta suknią, a gdy już leżała to ukrywała w drugiej ręce sztylet. Ot, szczegóły. Sam Cavill widać, że starał i niektóre efekty specjalne też są ok. Ale reszta? Leży i kwiczy. I jeszcze ten Jaskier z popowymi pioseneczkami... Paaanie, ić pan fchuj!