Twórcy robią wszystko, żeby zalać widza ogromną dawką niezręczności, zażenowania, groteski.
Przyznam się, że podczas oglądania serialu czasami muszę zatrzymać film, i zrobić facepalma by
przeboleć losy głównego bohatera, który jak wiemy, zawsze skazany jest na porażkę. Najzwyklej w
świecie, obawiam się kolejnych schodków, niekończącej się spirali nieudacznictwa. Ogromny
szacunek dla Merchanta, za definiowanie na nowo kolejnej kategorii humoru, bardzo osobliwej i
oryginalnej. Takiej autoironii dawno nie widziałem, może kiedyś u Allena.