Dawno nie oglądałam filmu, który by mnie tak poruszył, a ten zrobił na mnie duże wrażenie. Wszystko w tym filmie było dla mnie poruszające: miłość głównego bohatera, okrucieństwo i bezsens wojny, te wszystkie emocje, wybory, przemiana bohaterów. Co prawda Eddie Redmayne jako Stephen niesamowicie mnie drażnił w pierwszej części, wprost nie mogłam na niego patrzeć (ten tępawy wyraz twarzy, te ciągle głupkowato uchylone usta), robił na mnie wrażenie psychopaty. Dodatkowo ciągle miałam przed oczami graną przez niego Lili z filmu ,,Dziewczyna z portretu" i zamiast mężczyzny widziałam w nim taką pół kobietę. Jednak już pod koniec pierwszej części ,,Birdsong" przestała mi przeszkadzać jego fizjonomia i z przejęciem śledziłam dalsze losy Stephena Wraysforda. Muszę przyznać, że Redmayne to dobry aktor, gra świetnie, ta jego dziwna twarz wyraża tak wiele emocji że trudno pozostać obojętnym i nie wczuć się w to co bohater przeżywa. Podsumowując: film bardzo dobry, chyba nikogo nie pozostawi obojętnym.