...temat był kopalnią pomysłów, z których wiele twórcy wykorzystali. Przez to ciekawie się ten serial oglądało mimo tragicznych niespójności i dziur logicznych wielkości kraterów po planetoidach, co już wielu ludzi zauważyło. Mnie osobiście do końca pierwszego sezonu większość bohaterów (właściwie wszyscy prócz Mitcha granego przez B.B) zdążyło mnie tak zrazić i wręcz wkurzyć, że potem, kiedy zaczęli walczyć między sobą, miałem sadystyczną satysfakcję i wyobrażałem sobie wymarzony wariant zakończenia, w którym przeżywa tylko Mitch, a reszta eko-świrów wybija się wzajemnie prawem ewolucji Darwina jako najsłabsze ogniwa. Łatwo więc sobie wyobrazić mój zawód na koniec drugiego sezonu, ale nie chcę spoilerować...
W ogóle warto wspomnieć, że ten serial nosi znamiona propagandy eko-vege-anty-świrów i tego typu najsłabszych ogniw. Kiedy jednak to zauważysz i postanowisz przejść nad tym, to da się oglądać. Trzeba jednak prześlizgiwać się nad kraterami logicznymi i nie zastanawiać się nad nimi zbyt długo, bo są tak odrażające, że dłuższa chwila myślenia może sprawić, że to wyłączysz.