Mój gothicowy maraton w końcu zaprowadził mnie do Arcanii. Na grę wylano wiele pomyj, zresztą widać to też na samym filmwebie, ale ku memu wielkiemu zdziwieniu, Arcania okazała się całkiem miłą rozrywką.

Prawda, że Jowood miało skandaliczną postawę, a na ich życzenie w Arcanii nie ma nic z mechanik typowych dla serii, to jednak grało mi się w to przyjemniej niż w za długiego i za pustego Gothica 3. Wszystko działa na tyle sprawnie, że można czerpać zabawę z siekania, zbierania i lvlowania. Fabułka też nie jest najgorsza. Moim zdaniem Spellbound z szacunkiem obeszło się z materiałem źródłowym, w przeciwieństwie do pewnych hindusów od pewnego dodatku do Gothica 3. Nigdy nie odniosłem wrażenia, że przyjaciele starego Bezimiennego zachowują się nie tak, jak powinni. Nowy bohater może nie ma tyle charyzmy co poprzedni, ale daje radę. Do tego gra ma całkiem zacną grafiką i muzykę. Chyba największymi wadami są nieszczególnie epicka walka z końcowym bossem oraz umowne zakończenie, które jest po prostu reklamą dodatku.

Innymi słowy, jeśli nie grałeś i oceniasz Arcanię tylko na podstawie internetowych komentarzy, spróbuj zagrać. Może ktoś inny także przeżyje zaskoczenie, pykając sobie w tą grę.