Moim zdaniem, jak na drugą część bardzo dobrej gry, jest to tytuł poniżej oczekiwań.
Zawiodło mnie przede wszystkim to, że gra jest bardzo liniowa i brak tu konieczności zdobywania nowych umiejętności, aby się poruszać po świecie, jak w przyzwoitej metroidvanii. W porównaniu z pierwszą częścią, świat jest dużo bardziej okrojony pod względem eksploracji i interesujących znajdek.
Wiele lokacji i przeciwników jest żywcem skopiowanych z poprzedniej części, więc nie czuć, że gra się w coś nowego, innego. Bossy są mało ciekawe, w zasadzie podobał mi się tylko jeden, ale i tak cały czas czuć, że "to już było".
Na domiar złego, zamiast rozbudować rzeczy, które świetnie działały i zachęcały do eksploracji, wiele z nich usunięto i zastąpiono bezsensownymi. Sztandarowym przykładem tu jest broń - nie wiedzieć czemu, zamiast Mea Culpa, który można było ulepszać na wielu płaszczyznach, mamy teraz do wyboru 3 mocno przeciętne bronie, z których oczywiście i tak używa się tylko miecza, a pozostałe dwie służą w zasadzie tylko do rozwiązywania puzzli, które wymyślono wyłącznie na potrzeby uzasadnienia istnienia owych broni.
Dodajmy do tego fakt, że zarówno bossy i przeciwnicy zadają teraz obrażenia i knockback przy dotknięciu, więc czasami człowiek czuje się jak piłeczka ping pongowa, kiedy niefortunnie wpadnie w hitbox, albo między dwóch przeciwników, bo będzie się tak odbijać już do śmierci. I w zasadzie tylko na tym budowany jest poziom trudności w tej grze, żeby uderzyć przeciwnika, zanim on uderzy mnie, bo muszę podejść z tym moim za krótkim mieczykiem.
No niestety, strasznie niefortunna kontynuacja, taki nudnawy, wtórny, frustrujący gniocik.