Call of Duty 2 to pierwsza odsłona serii w którą miałem przyjemność zagrać. Nie powiem, że najlepsza, bo poza "dwójką" grałem tylko w "jedynkę" i "czwórkę". Jednak patrząc na to co się dzisiaj z serią CoD dzieje, myślę, że CoD 2 jest najlepszą odsłoną z serii.
Na początku zaskoczył mnie rozmach gry. We wcześniejszych FPSach w które grałem, chodziło się w pojedynkę. Tutaj mamy kompanów, czujemy, więc, że jesteśmy na prawdziwym polu bitwy. A przeciwnicy nie strzelają jedynie do gracza (oczywiście na normalnym poziomie trudności, bo na weteranie jest z tym różnie). Każdy tutaj toczy własną wojnę, nie przywiązujemy się jakoś do towarzyszy, bo większość z nich jest anonimowa, chociaż możemy zobaczyć ich rangę, czy nazwisko, to nie nawiązujemy z nimi jakichś bliższych relacji. Jedynie jest kilka takich postaci, które towarzyszą nam przez całą kampanię. Ale w CoD nie chodzi o relacje, tylko o strzelanie do Szwabów!
Dostępnych mamy tutaj sporo broni z okresu IIWŚ od pepeszy, czy MP40, a kończąc na Springfieldzie i STENie. Strzela się dość przyjemnie, jest sporo sytuacji gdzie musimy podejść taktycznie. Rzucić granat dymny żeby zbliżyć się do stanowiska wrogów i obrzucić ich granatami, albo strzelać w beczki z benzyną.
Mamy dostępne trzy kampanie: radziecką, amerykańską i brytyjską. Każda podzielona jest na kilka misji. W kampanii amerykańskiej w kilku misjach możemy zasiąść za sterami czołgu. Miejscówki są więc różnorodne, nie sposób, więc się nudzić. Zwłaszcza, że same misje zrealizowane są ciekawie i w dużej mierze nie są tak najeżone skryptami jak kolejne części.
Z tego co tu opisałem może malować się obraz dość przeciętnej gry. Nie wspomniałem jednak o jednym: gra ma KLIMAT. I to taki do którego co jakiś czas chce się wracać. Sam grę przeszedłem ok. 7 razy, jeśli nie więcej (oczywiście najwięcej na weteranie). Każdą misję znałem więc na wylot, jednak nadal świetnie przy CoDzie 2 się bawiłem.
Graficznie jest dobrze, choć trzeba mieć na uwadze, że gra ma już 8 lat. Grafika ma swój styl, więc nie postarzała się, aż tak bardzo. Muzyka jest bardzo dobra i klimatyczna. Wrażenie robią odgłosy walki: wybuchy, krzyki wroga, odgłosy strzelania. Naprawdę można poczuć się jak na froncie.
Grę polecam wszystkim tym, którzy nie mieli okazji aby w nią zagrać, chociaż nie wierzę by był jeszcze ktoś taki. Zwłaszcza, że ostatnio twórcy shooterów nas nie rozpieszczają i gry w realiach II WŚ nie było od bardzo dawna.