... ale daj się zwieść.
Historia, która sili się na bycie czymś więcej poprzez akcje w stylu natchnionego monologu głównego bohatera, kiedy w jego stronę biegną zombie i dzieli je od niego tak z dziesięć metrów albo coś w stylu "o, tu leżą ciała niewinnych cywilów, którzy zginęli w taki i taki sposób". Mnóstwo banałów i wielokrotnie przeruchanych kliszy. Główny bohater, który jest nijaki i nie powinien nim być. Szczytem wszystkiego jest postać mędrca-menela i związany z nim etap. Czysta komedia i jeśli miałbym tę grę polecać, to tylko dla niego, bo to jest przepiękny absurd.
Sama rozgrywka to jest jakiś postapokaliptyczny Crash Bandicoot. O ile na początku myślałem, że te wspinaczki to będzie po prostu tło dla historii i będę sobie płynąć od lokacji do lokacji, tak z czasem rozgrywka przybrała ten crashowy charakter i żeby zobaczyć pułapkę, najpierw trzeba dać się przez nią zajebać, bo zauważenie jej od razu, przy pierwszym podejściu, jest po prostu niemożliwe.
Jedynie oprawa wizualna jest w porządku i czasami zdarzy się mniej lub bardziej zapierający dech w piersiach widoczek.
Nie polecam, szkoda czasu.